جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در چهار سوره از قرآن مجيد آيه ی سجده دار وجود دارد که لازم است سجده ی آن را به جا آورند (سوره سجده آیه 15. سوره فصلت آیه 37. سوره نجم آیه 62. سوره علق آیه 19).

هرگاه انسان آيه سجده را بخواند يا گوش كند بايد فوراً به سجده رود و اگر فراموش كرد هر زمان يادش آيد سجده واجب است و اگر گوش ندهد بلكه آيه سجده به گوشش بخورد، بنابر احتياط واجب بايد سجده كند.

اگر انسان خودش آيه سجده را بخواند و در همان حال از ديگرى هم‏ بشنود يك سجده كافى ‏است.

سجده واجب است، فرقى میان بالغ و نابالغ نمى باشد.

در فرض سوال، احتياط واجب آن است كه سجده كند.

دلیلی بر وجوب سجده در این صورت نیست.

سجده را بجا آورده، نماز را ادامه داده و بعدا بنابر احتیاط واجب نماز را اعاده نماید، البته اگر با اشاره انجام داده، نماز صحیح است اما بعد از نماز سجده را به جا آورده و بنابر احتیاط مستحب نماز را اعاده نماید.

هر چند کار خلافی کرده است ولیکن نماز باطل نیست.

خواندن آياتي که سجده واجب دارد بر چنين اشخاصي حرام است ولي قرائت آيات ديگر جايز است، هر چند، خواندن بيش از هفت آيه کراهت دارد (يعني ثواب آن کمتر از ايام ديگر است). البته گوش دادن به آيه سجده واجب، اشکالي ندارد ولي بايد فورا بعد از شنيدن، سجده کند.

اگر آیه سجده را از مثلِ بلندگو که صداى انسان را مى رساند بشنود، واجب است سجده کند.

اگر در سجده است سجده ی دیگر لازم نیست و نمازش صحیح است.

در فرض سؤال سجده واجب نیست.