اگر همه گوسفندان و گاو و شترها سالم و بی‌عیب و جوان باشد نمی‌تواند زکات آن‌ها را از مریض یا معیوب و پیر بدهد، بلکه اگر بعضى سالم و بعضى مریض، دسته‌ای معیوب و دسته‌ای بی‌عیب، مقدارى پیر و مقدارى جوان باشد، احتیاط واجب آن است که براى زکات، سالم و بی‌عیب و جوان را انتخاب کند، ولى اگر همه آن‌ها مریض یا معیوب یا پیر باشند می‌تواند زکات را از خود آن‌ها بدهد.
با توجه به آنچه نوشته‌اید، چهل رأس اول هم در نصاب دوم لحاظ می‌شود.
زکات به گوساله تعلق می‌گیرد و مانند گاو می‌باشد.
گوسفندى را كه براى زكات مىدهد اگر قيمتش از گوسفندهاى ديگر او كمتر باشد اشكال ندارد، ولى مستحب است گوسفندى كه قيمتش بيشتر است بدهد، يا لااقل حدّ وسط را در نظر بگيرد و همچنين در گاو و شتر.
لازم نيست زكات را از خود گوسفندان بدهد، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد جايز است و همچنين می‌تواند به‌جای گوسفند و گاو و شتر پول آن‌ها را بدهد، مگر آنكه دادن خود حيوان براى مستحق مفيدتر باشد در اين صورت احتياط واجب آن است كه خود آن را بدهد.
اگر براى اين حيوانات چراگاهى كه كسى نكاشته بخرد يا اجاره كند، يا براى چراندن در آن متحمل مخارجى شود بايد زكات را بدهد، البتّه هزینه‌ها از آن کسر می‌شود.
در فرض سؤال، ارزش ریالی مخارج را از قیمت تقریبی کل گوسفندان کسر کند.
هرگاه كسى گوسفند و گاو و شتر يا طلا و نقره را از باب زكات به‌اندازه نيازش بگيرد، اگر به مقدار نصاب باشد و اتفاقاً سال بر آن بگذرد بايد زكات آن را بدهد.
