مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که مالی از خود به ارث گذاشته باشد باید دین او را از اموالش داد و اگر مالی نداشته باشد دین او را می‌توان از زکات پرداخت کرد.

درصورتی‌که در آن فصل فقیر باشد و به مقدار زندگی عادی توان ندارد می‌تواند از فطریه استفاده کند.

غنى كسى است كه مخارج سال خود و عيالاتش را دارد، يا از طریق کسب‌وکار به دست مى‏آورد و اگر كسى چنين نباشد فقير است، زكات فطره بر او واجب نيست و می‌تواند زكات فطره بگيرد.

به کسی که ادعای احتیاج می کند نمی توان زکات فطره داد، مگر آن که اطمینان حاصل گردد که او فقیر است، یا لااقل از ظاهر حالش گمان پیدا شود و یا بداند سابقاً فقیر بوده و رفع فقر او ثابت نشده باشد.

درصورتی‌که برای آن‌ها ضرورت داشته باشد مانعی ندارد.

در فرض سؤال، واجب نیست و با افطاری دادن، کسی نان‌خور محسوب نمی‌شود.

اگر زكات فطره انسان بر ديگرى واجب باشد، بر خود او واجب نيست، ولى اگر كسى كه بر او واجب است نپردازد احتياط واجب آن است كه اگر می‌تواند خودش بدهد.

احتياط واجب آن است كه زكات فطره را در همان محل مصرف كند، مثلًا نمى‏تواند براى بستگانش كه در شهر ديگرى هستند بفرستد، مگر اين‏كه در آن محل مستحقّى پيدا نشود و هرگاه با وجود مستحق فطره را به جاى ديگرى ببرد و تلف شود ضامن است، ولى حاكم شرع مى‏تواند با توجّه به مصالح نيازمندان اجازه دهد آن را به محلّ ديگرى ببرند.

اگر اردو بانیان خیر داشته باشد باید آن‌ها بدهند و اگر خودشان پول داده‌اند بر عهده خودشان است.

در زكات فطره مى‏توان به جاى جنس، پول داد، مثلًا حساب مى‏كند قيمت يك من گندم چه اندازه است؛ پول آن را به همين عنوان به فقير مى‏دهد، ولى بايد توجّه داشت ملاك، قيمت خرده فروشى در بازار آزاد است نه قيمت عمده فروشى و نرخ رسمى و به تعبير ديگر بايد پولى بدهد كه فقير اگر بخواهد بتواند با آن همان جنس را از بازار بخرد.

با توجّه به این که دانشجویان محترم معمولا غذا خریدارى مى کنند، هر چند با قیمت نازل باشد، زکات فطره بر خودشان است، یا بر کسى که خرجى آنها را مى دهد.

در فرض سؤال، می‌توان به شیعیان نیازمند داد.