مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض شک روزه شما باطل نیست.‌

اگر چنین قصدی داشته باشد برای روزه او اشکال دارد.‌

درصورتی‌که بعداً نیز خارج نشود کفاره ندارد اما اگر خارج شود کفاره دارد، البته اگر قصد خروج منی را داشته و لو این‌که منی خارج نشده است روزه باطل است.‌

با توجه به اینکه ادامه آن اختیاری است بنا بر احتیاط واجب باطل است و کفاره دارد.‌

هرگاه روزه‌دار می‌داند كه اگر در روز بخوابد محتلم می‌شود، يعنى در خواب منى از او بيرون می‌آید، جايز است بخوابد و چنانچه محتلم شود براى روزه او اشكالى ندارد.

اگر روزه‌دار به‌قصد بيرون آمدن مني، استمناء (خودارضايي) کند روزه‌اش باطل می‌شود هرچند مني از او بيرون نيايد؛ اما اگر بی‌اختیار در حال خواب يا بيداري بيرون آيد، روزه باطل نمی‌شود.

چون درواقع نیت مبطل کرده است روزه باطل‌شده ولی کفاره ندارد.‌

روزه‌دارى كه محتلم شده اگر بداند منى در مجرا باقی‌مانده و درصورتی‌که پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى بيرون می‌آید بهتر است قبلاً بول كند ولى واجب نيست.

هرگاه روزه‌دار در حال بيرون آمدن منى از خواب بيدار شود واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.

بازي و شوخي با همسر براي روزه‌دار کراهت دارد و اگر بدون قصد بيرون آمدن مني چنين کند درصورتی‌که عادت نداشته باشد که به اين مقدار بازي و شوخي مني از او خارج شود ولي اتفاقاً مني بيرون آيد روزه‌اش صحيح است. ولي اگر به‌قصد بيرون آمدن مني باشد حتي اگر مني خارج نشود روزه‌اش باطل است.

واجب است که بر روی شکم نخوابد و اگر عمداً خوابید و جنب شد روزه‌اش باطل است و بنا بر احتیاط واجب باید کفاره عمد بدهد.

در فرض سؤال، قضا دارد ولی کفاره ندارد؛ و به‌طورکلی، درصورتی‌که می‌دانسته کاری مبطل است ولی در زمان انجام آن فراموش کرده است و بعد از عمل یادش آمده باید قضای آن را بجا آورد ولی کفاره ندارد.