روزه‌دارى كه محتلم شده اگر بداند منى در مجرا باقی‌مانده و درصورتی‌که پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى بيرون می‌آید بهتر است قبلاً بول كند ولى واجب نيست.
شخص روزه‌دارى كه محتلم شده می‌تواند بول و استبراء از بول كند هرچند می‌داند به‌واسطه آن باقيمانده منى از مجرا بيرون می‌آید، حتّى اگر غسل كرده باشد اين كار براى روزه‌اش ضررى ندارد هرچند با خارج شدن باقيمانده منى از مجرا بايد مجدداً غسل كند.
اگر یقین دارد که منجر به خروج منی می شود، روزه باطل و بنابر احتیاط واجب کفاره عمد دارد.
اگر چنین قصدی داشته باشد برای روزه او اشکال دارد.
در فرض سؤال، قضا دارد ولی کفاره ندارد؛ و به‌طورکلی، درصورتی‌که می‌دانسته کاری مبطل است ولی در زمان انجام آن فراموش کرده است و بعد از عمل یادش آمده باید قضای آن را بجا آورد ولی کفاره ندارد.
درصورتی‌که بعداً نیز خارج نشود کفاره ندارد اما اگر خارج شود کفاره دارد، البته اگر قصد خروج منی را داشته و لو اینکه منی خارج نشده است روزه باطل است.
چون درواقع نیت مبطل کرده است روزه باطل‌شده ولی کفاره ندارد.
هرگاه روزه‌دار می‌داند كه اگر در روز بخوابد محتلم می‌شود، يعنى در خواب منى از او بيرون می‌آید، جايز است بخوابد و چنانچه محتلم شود براى روزه او اشكالى ندارد.
1- اگر با قصد بيرون آمدن مني اين کار را انجام دهد (هرچند بيرون نيايد) روزه‌اش باطل است.2- اگر چنين قصدي نداشته ولي عادت داشته با اين مقدار تحريک، مني از او خارج شود و اتفاقاً بيرون آيد روزه‌اش باطل است و علاوه بر قضا، کفاره جمع نيز دارد.3- اگر يقين داشته با اين کار مني بيرون نمی‌آید اما اتفاقاً بيرون آيد روزه‌اش صحيح است.
با توجه به اینکه ادامه آن اختیاری است بنا بر احتیاط واجب باطل است و کفاره دارد.
اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد
