مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بنابر احتیاط واجب کفاره جمع دارد.

حکم این مسئله شامل روزه کفاره نمی‌شود.

در فرض سؤال روزه باطل است و باید قضا نماید ولی کفاره ندارد.

در فرض سؤال جایز نیست و روزه باطل است.

این کار جایز نیست.

كارهايى كه روزه را باطل می‌کند اگر عمداً و با علم و اطّلاع انجام دهد، علاوه بر اين‏كه روزه او باطل می‌شود و قضا دارد، كفّاره نيز دارد؛ ولى اگر به خاطر ندانستن مسئله باشد كفّاره ندارد، ولى قضای آن واجب است.

اگر روزه‌دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه كارهاى ديگرى كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد یک کفاره بر او واجب می‌شود، هم‌چنین اگر کار حرامی را چند بار تکرار نماید یک کفاره جمع بنا بر احتیاط واجب، واجب می‌باشد.

در فرض سؤال روزه‌ی او صحیح است.

به مقدارى که یقین دارد، روزه‌هایى را که خورده باید هم قضا کند و هم براى هرروز کفّاره بدهد و چنانچه بار او سنگین شود و هیچ‌یک از اين سه كار ممكن نشود هرچند «مُد» كه مى‏تواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هرچند روز كه مى‏تواند به‌جا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفرالله» كافى است و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.

باید قضا کند و احتیاط واجب آن است که والدین کفاره او را بدهند.

هم قضای آن روز را به‌جا آورد و هم برای هرروز یک مسکین را سیر کند.

هرگاه نمی‌دانسته است در چنین شرایطی روزه لازم است فقط قضا واجب می‌شود و کفاره ندارد.