وظیفه شخص در صورت ترک روزه در زمان جنگ به دستور فرمانده
اگر رزمندگانی در زمان جنگ به دستور فرمانده، روزه خود را افطار کنند در حال حاضر چه تکلیفی دارند؟
چنانچه اجباری بوده و یا باور کرده‌اند تکلیف آن‌ها این است، کفاره ندارد و فقط قضا دارد.
حکم افطار در صورت تشخیص اشتباه مغرب به علت ابری بودن هوا
اگر روزه‌دار به‌واسطه ابري بودن هوا، اشتباه كند و قبل از مغرب افطار كند، وظیفه‌اش چیست؟
چنانچه تحقیق کافی نکرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
حکم روزه در صورت افطار با یقین به این‌که مغرب شده و کشف خلاف آن
اگر روزه‌دار یقین به مغرب پیدا نماید و افطار نماید، اما بعداً کشف خلاف شود، وظیفه‌ی او چیست؟
هرگاه در هواى صاف به‌واسطه تاريكى يقين كند مغرب شده و افطار كند بعد معلوم شود مغرب نبوده، باید قضا نماید و کفاره ندارد.
حکم روزه در صورت خواب ماندن جُنب بعد از بیداری اول
اگر شخص جنب قبل از اذان صبح چندین بار از خواب بیدار شود و دوباره بخوابد، روزه‌ی او چه حکمی دارد؟
درصورتی‌که در شب ماه رمضان جُنُب باشد و بخوابد و بيدار شود و براى بار دوم يا سوم بخوابد و بيدار نشود، در اين صورت احتياط واجب قضاى روزه است.
حکم روزه در صورت عدم نیّت یا قصد ریا
اگر شخص روزه‌دار حین روزه قصد ریا نماید یا از اوّل نیت روزه نکرده باشد، روزه‌ی او چه حکمی دارد؟
در فرض سؤال روزه باطل است و باید قضا نماید ولی کفاره ندارد.
حکم روزه در صورت اعتماد به سخن کسی بر تحقق مغرب و کشف خلاف آن
اگر فرد عادلی بگوید مغرب شده و روزه‌دار به او اعتماد نموده، افطار نماید اما بعد خلاف آن معلوم شود، وظیفه‌ی روزه‌دار چیست؟
هرگاه شخص عادلى خبر دهد مغرب شده و او افطار كند بعد معلوم شود مغرب نبوده است، باید قضا نماید ولی کفاره ندارد.
حکم روزه در صورت خوردن سحری با یقین به این‌که صبح نشده و کشف خلاف آن
اگر فردی با تحقیق، یقین پیدا کند که صبح نشده است و سحری خورده باشد اما بعداً متوجه شود که صبح شده بود، روزه‌ی او چه حکمی دارد؟
اگر بعد از تحقيق يقين كند صبح نشده و چيزى بخورد، بعد معلوم شود كه صبح بوده، روزه صحیح است و اگر ماه رمضان باشد قضا واجب نيست.
حکم روزه در صورت عدم اعتماد به سخن کسی بر تحقق صبح و کشف صحت آن
اگر فردی بگوید صبح شده و شخص به گفته‌ی او اعتماد نکند و سحری بخورد، اما بعداً متوجه شود صبح شده بود، روزه‌ی او چه حکمی دارد؟
كسى بگويد صبح شده و انسان به گفته او يقين نكند يا خيال كند شوخى می‌کند و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده، روزه‌ی او باطل بوده‌اما فقط قضا دارد و کفاره ندارد.
حکم روزه در صورت اعتماد به سخن کسی بر عدم صبح و کشف خلاف آن
اگر فردی بگوید صبح نشده و شخص به گفته‌ی او اعتماد نموده و سحری بخورد، اما بعداً متوجه شود صبح شده بود، روزه‌ی او چه حکمی دارد؟
هرگاه كسى بگويد صبح نشده و هنوز وقت باقى است و انسان به گفته او كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد و بعد معلوم شود صبح بوده، در اينجا نيز قضا لازم است.(البته: درصورتی‌که آن فرد انسان موثقی باشد تحقیق بوده و کافی است و قضا ندارد)
