درصورتی‌که توانایی داشته باشد تمام مدت را روزه باشد مگر اینکه عسر و حرج داشته باشد.
باید روزه بگیرد و روزه‌اش کفایت می‌کند و نظر اخیر ما در مورد نماز نیز احتیاط مستحب است (که جمع بخواند).
در فرض سؤال لازم است روزه بگیرد و ملاک در این‌گونه موارد این است که اگر همچنان عنوان کثیر السفر را داشته باشند نماز کامل و روزه صحیح است.
در فرض سؤال اگر بعد از حد ترخص هنوز افطار نکرده باشد باید روزه آن روز را بگیرد چون قصد استمرار مسافت شرعی نداشته است.
محل کار طولانی‌مدت در حکم وطن شما محسوب می‌شود و اگر قبل از اذان ظهر به حد ترخص محل کارتان برسید روزه شما صحیح است.
درصورتی‌که شوهر شما به‌صورت جدی چنین تقاضایی دارد و می‌توانید به این سفر بروید طبق خواسته او عمل کنید و روزه را بعداً قضا نمایید.
در مورد روزه هم همینطور است و در صورتی که واقعا این حکم که مسافر در سفر نباید روزه بگیرد و نمازش شکسته است را نشنیده بود، روزه ای که در سفر گرفته صحیح است.
تمام روزه ها را می تواند کامل بگیرد و روزه رمضان را هم باید بگیرد و تنها روزه مستحب است که به امید ثواب می توان گرفت.
قضا احتیاط مستحب است و باید طبق حکم عروه عمل کنند.
در فرض سؤال اگر قبل از ظهر برسد روزه آن روز را می‌گیرد و تا غروب همان محل امساک می‌کند و اگر قبل از اذان صبح برسد می‌تواند قبل از اذان چیزی بخورد.
