مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

کشتن و آزار حیوانات غیر موذى اشکال دارد، و حمایت از آنان خوب است.

چنانچه فایده ای از قبیل پاسبانی خانه و گله و صید و مانند آن داشته باشند مانعی ندارد.

تفاوتى از این جهت میان سگها نیست، و معمولا مسلمانان از سگ ها براى سه منظور استفاده مى کردند: پاسبانى خانه، پاسبانى باغ، و پاسبانى از گلّه. و در کتب فقهى ما درباره این سه نوع سگ بحث شده، و به عنوان «کلب الحارس» و «کلب الماشیه» و «کلب الحائط» از آنها یاد شده است.

نگهدارى حیوانات براى اهدافى که در بالا ذکر شد، نه تنها مانعى ندارد، بلکه فواید معنوى و مادّى نیز در بر دارد ولى طورى باشد که منتهى به اسراف یا آزار حیوانات نشود.

معروف در روایات کبوتر، خروس و پرستوست نه هر پرنده ای.

آب نيم خورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوک نجس است، امّا نيم خورده حيوانات حرام گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاک است هرچند خوردن آن مکروه است.

نگهداری سگ برای سرگرمی و همزیستی اشکال دارد و این کارها شایسته مسلمانان با شخصیّت نیست، و از جهات شرعى مشکلات زیادى ایجاد مى کند.

چنانچه فایده ای از قبیل پاسبانی خانه و گله و صید و مانند آن داشته باشند مانعی ندارد.‌

نگهدارى حیوانات مانعى ندارد. ولى سزاوار است افراد با ایمان هدفى از آن داشته باشند; هر چند استفاده از زیبایى و صداى خوش آنها باشد; در ضمن باید این امر به اسراف کارى منتهى نشود.

این هزینه ها مادامى که به اسراف منتهى نشود، ایرادى ندارد.

تفاوتى از این جهت میان سگها نیست و معمولا مسلمانان از سگ ها براى سه منظور استفاده مى کردند: پاسبانى خانه، پاسبانى باغ و پاسبانى از گلّه؛ در کتب فقهى ما درباره این سه نوع سگ بحث شده و به عنوان «کلب الحارس» و «کلب الماشیه» و «کلب الحایط» از آنها یاد شده است.

با توجه به اینکه فضله گربه نجس است و بودن موی آن بر لباس نماگزار موجب فساد نماز او می شود سزاوار است جز در موارد ضرورت از آن پرهیز شود و روایت مذکور شاید ناظر به موارد ضرورت باشد.‌