مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، زوجه می‌تواند تازمان دريافت مهريه ازتمكين خوددارى نمايد و اگر زوج قادر نيست، تقسيط می‌شود و با قسط اوّل بايد تمكين كند.

ما فرقی بین مهرالمثل و ارش البکاره نمی‌گذاریم.

در صورت شرط بکارت یا هر شرط کمال و عدم نقص ـ خواه به‌صورت ذکر در عقد باشد یا قبل از آن ـ چنانچه خلاف آن ثابت شود حقّ فسخ دارد و هرگاه دخول حاصل نشده باشد، مهر به‌کلى ساقط است و اگر حاصل‌شده باشد، مهرالمثل پرداخته می‌شود و سپس از کسى که تدلیس کرده می‌گیرد.

هرگاه زوجه و کسان او طورى وانمود کنند که زن سالم است و درواقع سلامت زن به‌صورت شرط در ضمن عقد درآید و بعداً کشف خلاف شود شوهر می‌تواند عقد را فسخ کند و اگر دخول نکرده، مهرى براى زن نیست و اگر قبل از آگاهى بر عیب دخول کرده است تمام مهر بر او لازم است و می‌تواند آن را از تدلیس کننده بگیرد و اگر تدلیس کننده زن باشد مهر او ساقط است.

الف) هرکدام باید مهرالمثل جداگانه بپردازند.ب) هرگاه تکرار شود ظاهراً یک مهر بیشتر ندارد مگر این‌که مهر را بپردازد و مجدداً تجاوز کند.

ظاهر این است که نفقه بر پدر است و اگر مهر نقدى باشد آن‌هم بر پدر است و درصورتی‌که بر ذمه زوج باشد می‌توان انتظار بهبودى مجنون را کشید و اگر بهبود نمی‌یابد بر عهده پدر است.

تمکین تام مسقط است.

اگر موقع اجراى صیغه عبارت به همین صورت خوانده‌شده و قیمت هر یک از این امور بیان‌شده است مهریّه واقعى همان مبلغ ذکرشده است ولى اگر به‌طور یقین ثابت شود که شوهر قصد قیمت داشته و زن قصد سکه نه قیمت، مهریّه مذکور باطل می‌شود و باید مهرالمثل داده شود.

در فرض سؤال به‌اندازه مهرالمثل در اموال آن مرد حق دارد.

هرگاه قراینى وجود داشته که مؤجل را بافاصله قابل‌ملاحظه‌ای بپردازند دختر نمی‌تواند از عروسى امتناع کند.

فرقى میان باکره و غیر آن نیست.

هرگاه دخول صورت نگرفته باشد باید نصف مهر را بدهد.