عقد صحیح است و چنانچه قابل عمل نباشد باید معادل مهریه را بپردازند.
مهریه مانند سایر بدهی‌هاست که اگر بدهکار نتواند یکجا بپردازد باید به اقساط بپردازد و اگر مهریه به‌صورت اقساط تبدیل شود، حق حبس با گرفتن قسط اول برطرف می‌شود زیرا در آن موقع زوجه مسئول پرداخت اقساط دیگر که موعد آن نرسیده نیست.
باید ملاحظه کنند اگر از رده خارج نمی شد در وضع فعلی چه قیمتی داشت همان را بپردازند.
به زوج بر می گردد.
ازدواج صحیح است و باید مهر المثل بپردازد.
در صورتی که برای حاکم شرع ثابت شود مرد توانایی پرداخت سهم آنان از مهریه را ندارد آن را تقسیط می کند.
در فرض سؤال این‌گونه مهریه‌ها مؤجّل است.
اگر مربوط به قبل بوده و مقدار آن حداقل برای زن معلوم باشد اشکالی ندارد.
عدم توانایی پرداخت زوج قرینه است بر این‌که منصرف به عندالقدرة والاستطاعة می شود و دادگاه ها هم نباید حکم عندالمطالبه را پیاده کنند؛ مانند جایی که مهریه مثلاً 200 سکه است و زوج قطعاً نمی تواند آن را در یک روز یا یک هفته بپردازد.
در فرض سؤال مانعی ندارد، مرد باید وظیفه خود را انجام دهد، اگر زوجه استعداد نداشت و مرد کوشش لازم را کرد دین خود را ادا کرده است.
در فرض سؤال باید آن را نگه‌دارند تا زمانی که حاضر به دریافت آن شوند.
درصورتی‌که مدتی هرچند کوتاه زیر یک سقف زندگی کرده‌اند سخن زن پذیرفته نیست.
