ظاهر این است در صورتی که مهریّه ی زن نقد بوده و مرد توانایی پرداخت مهریه را به صورت یکجا یا اقساطی دارد و پرداخت نمی کند، زن مى تواند بدون گرفتن مهر مؤجّل خود را مطلقاً تسلیم شوهر نکند و در این مدّت بر زوج واجب است نفقه او را بدهد و الا نفقه واجب نمی باشد.
با توجه به تورم شدید و غیر متعادل، لازم است در این نوع، طرفین به‌گونه‌ای باهم مصالحه کنند تا هیچ‌کدام متضرر نشوند. البته تورم متعارف باید اضافه شود.
در فرض استطاعت بخشش او از نظر تکلیفی جایز نبوده ولی اگر بخشیده باشد هر چند کار حرامی کرده ولی بخشش صحیح است.
خطبه غدیر (خطبه‌ای که پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله و سلم در آن حضرت علی علیه‌السلام را به‌جانشینی خود انتخاب نمودند) خطبه معروفی است و احتیاط آن است که اگر می‌خواهند ثواب قرائت یا حفظ این خطبه را به‌عنوان مهریه قرار دهند، مبلغی را هم علاوه بر آن معین کنند.
اگر در موقع خواندن صیغه عقد بر ذمّه گرفته موظّف است بپردازد و بازگشت جایز نیست.
پرداخت مهریه مانعی ندارد ولی نهی از منکر کند.
درصورتی‌که حداقل دو شاهد مرد شهادت به بخشش مهریه توسط زوجه بدهند زوج نسبت به مهریه بری الذمه می‌شود ولی درصورتی‌که مهریه در ذمه‌ی زوج نباشد و نسبت فامیلی نسبی نداشته باشند زوجه حق رجوع به هبه را دارد.
موت منصّف مهريه نيست؛ خواه زن قبل از شوهر بميرد يا شوهر قبل از زن، ولى بايد توجّه داشت هنگامی‌که زن فوت كند، هرچند قبل از عروسى باشد، تمام مهريّه به او تعلّق می‌گیرد، امّا نصف آن به‌عنوان ارث به شوهر برمی‌گردد.
مهر السنه بنابر مشهور 500 در هم است که پیامبر (ص) مهریه زوجات خود و دخترش حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام علیها) را این مبلغ قرارداد و قیمت دقیق آن رامی‌توانند از زرگرها سؤال کنند.
در اينجا ظاهر، قبول قول فردی است که ادعای دخول را دارد (زن) چون باهم زندگى کرده‌اند و شب باهم بوده‌اند و لو یک‌شب، چه رسد به موردى كه مدّت‌ها باهم بوده‌اند. در اينجا می‌گوییم ظاهر حال موافق قول به دخول است (زن) و الا هيچ راهى براى اثبات دخول يا عدم آن باقى نمی‌ماند، پس قولش را قبول می‌کنیم و حكم دخول را جارى می‌کنیم
درصورتی‌که اختیار آن خانه یا زمین را به دست او دهد هرچند به‌اندازه یک روز باشد قبض حاصل‌شده است به طرز جدی به او بگوید ما از طرف تو در آن خانه زندگی می‌کنیم.
درصورتی‌که مهریه را برعهده‌گرفته و فوت کند باید از اموال او برداشت.
