در عقيقه کمتر از گوسفند نمی‌توان قرباني کرد. البته شرايط خاصي دارد که رعايت آن‌ها مستحب است، هرچند اگر اين شرايط را نيز رعايت نکند عقيقه صحيح است. براي اطلاع از جزئيات بيشتر به مفاتيح نوين که در سايت نيز موجود است مراجعه نماييد.
هرگاه ضررى باشد که در برابر تسکین درد شدید در میان عقلا قابل‌پذیرش باشد اشکالى ندارد و اگر ضرر مهمی است که او را به خطر می‌اندازد، جایز نیست و اگر براى خودش ضرر نداشته باشد بلکه براى جنین ضرر داشته باشد نیز مسئله همین است.
درصورتی‌که از گفته متخصصان متدين يقين يا خوف خطر يا ضرر مهمي براي مادر حاصل شود، پايان دادن به حاملگي تا زماني که روح دميده نشده جايز است؛ و چون احتمال تعلق ديه می‌رود احتياط آن است که ورثه اين کودک (غير از پدر و مادر) با ميل و رضاي خود از آن صرف‌نظر کنند.
چنانچه تعيين جنسيت جنين از طريق رژيم غذايي باشد فی‌نفسه مانعي ندارد ولي اگر از طريق اصلاح ژنتيکي بر روي نطفه باشد چنانچه ضرورت مهمي نباشد جايز نيست و اگر ضرورت مهمي داشته باشد درصورتی‌که نطفه مشروع را در آزمايشگاه رشد دهند و زماني که جنسيت آن مشخص شد به رحم مادر منتقل نمايند و از بین بردن بقیه نطفه در این مراحل مانعی ندارد.
عقیقه مطلقاً واجب نیست، ولی استحباب دارد در مورد میت باید به‌قصد رجا انجام شود.
اطفال مریض و ناقص و مانند آن را نیز شامل می‌شود، مشروط بر اینکه انسان محسوب شود.
اگر بدانیم یکى از آن دو قطعاً نجات پیدا می‌کند باید آن‌ها را به حال خود گذاشت تا یکى از آن دو بدون دخالت انسان دیگرى نجات یابد و اگر امر دایر میان این است که هر دو بمیرند یا فقط جنین بمیرد می‌توان جنین را سقط کرد تا مادر زنده بماند.
1. واجب نیست، مگر اینکه در سرنوشت آنان اثر مهمی داشته باشد.2. در این‌گونه موارد اگر مسئله مهمی است طبیب کتمان نکند.3. طبیب باید به وظیفه خود عمل کند و اگر بیمار عمل خلافى انجام دهد او مسئول نیست، منتها طبیب وظیفه خود را در امربه‌معروف و نهى از منکر انجام دهد.
تقسیم و طبخ آن به هر شکل باشد مانعي ندارد. هرچند در برخي روايات از آبگوشت نام‌برده شده است.
در صورت توانایی باید برای هرکدام جداگانه قربانی شود اما اگر توانایی ندارند اشکالی ندارد ولی قربانی مستحب محسوب می‌شود.
هنگامی‌که بچّه در شکم مادر به حرکت درمی‌آید که معمولاً در حدود چهارماهگی است.
اگر تحریک منجر به استمناء می‌شود جایز نیست، مگر ضرورتی داشته باشد.
