مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این عبارت، حدیث نیست بلکه برگرفته از تاریخ امام حسین (علیه‌السلام) است.

علّت خاصی براى چنین کارى وجود ندارد، هدف این است که تمام این بزرگواران به ترتیب، موردتوجه قرار بگیرند. (در مورد سؤال دوم) با توجّه به اینکه مصائب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) از آغاز محرّم یا از روز دوم محرّم که وارد کربلا شدند شروع شد و روزبه‌روز کار را بر آن‌ها سخت‌تر گرفتند، این برنامه در میان شیعه معمول شده است. به‌علاوه روایتى نقل می‌کنند که ائمه (علیهم‌السلام) نیز این‌گونه عمل می‌فرمودند که می‌تواند سنّتى براى شیعیان باشد.

یعنى در این ماه جنگ حرام بوده است و باید آتش‌بس داده شود. حتّى در جنگ‌های مشروع.

با توجّه به اهمیت فوق‌العاده شهادت حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام) و مصائب فوق‌العاده سنگین که بر آن حضرات و اهل‌بیتش وارد شد، ده روز عزادارى حضرت زود شروع می‌شود. در ضمن جلسات پیش از شهادت، محیط فکرى و اجتماعى را براى شور عاشورا آماده کند.

روزه گرفتن در ماه محرم و صفر مستحب است و تنها روزه در روز عاشورا مکروه است.

ماه‌های اسلامى ماه‌های قمرى است؛ يعنى بر محور گردش ماه در برج‌های دوازده‏گانه دور می‌زند، نه بر محور گردش خورشيد در برج‌ها و لذا زمان واقعى تاريخى آن بر اساس ماه‌های قمرى تعيين می‌شود و بجای عزاداری در سالگرد شمسی واقعه عاشورا مطابق معمول محرم هرسال قمری را پرشورتر برگزار نمایند و حرمت آن را به همان صورتی که در بین عرف معمول و متداول است مراعات نمایند.

ايام، ذاتاً سعد و نحس ندارد مگر به خاطر حوادثي که در آن واقع‌شده، لذا به اين دليل که در ماه صفر سه تن از معصومين (ع) چشم از جهان بسته‌اند و مشکلاتي که براي اسراي کربلا پيش آمد، همچنين چون ماه حرام تمام می‌شده و دوباره جنگ و نزاع در بين قبايل عرب صورت می‌گرفته، ممکن است عنوان نحس به خود گرفته باشد، به‌هرحال می‌توان تأثیر آن‌ها را با صدقه و دعا حل کرد.

علّت آن نقش بسیار مهمی بود که شهادت امام حسین (علیه‌السلام) در بقاء اسلام داشت. به‌علاوه مصائب آن حضرت، قابل‌مقایسه با مصائب هیچ‌یک از معصومین (علیهم‌السلام) نیست.

مانعی ندارد، اما بهتر است قبل از انجام آن در این ماه، مقداری صدقه دهید.

به نظر می‌رسد در سال 61 محرم سی روز بوده است.