زندانی شدن محرم
تکلیف محرمی که به خاطر بدهکاری یا از روی ظلم قبل از خارج شدن از احرام، زندانیشده، چیست؟
هرگاه شخصى را به خاطر بدهكارى، يا اتّهام ديگرى زندانى كنند، يا به ظلم حبس نمايند، باید به وظیفه مصدود عمل کند.
هرگاه شخصى را به خاطر بدهكارى، يا اتّهام ديگرى زندانى كنند، يا به ظلم حبس نمايند، باید به وظیفه مصدود عمل کند.
«مصدود» به كسى گفته مىشود كه شخصى (خواه دشمن باشد، يا مأمور دولت) او را بعد از احرام براى عمره يا حج، از انجام اعمال بازدارد.
اين كار بدون اینکه نيابت به كسى بدهد صحيح نيست و برای خروج از احرام اگر ممكن است بايد به منى بيايد و تقصير كند، سپس اعمال بعدى را انجام دهد تا از احرام خارج شود و اگر نمىتواند به منى برود، در محل خودش حلق يا تقصير مىكند و بنا بر احتياط مستحب موهاى خود را به منى مىفرستد و براى اعمال بعدى نايب مىگيرد.
حکم محصور و مسدود را دارد که صورتهای مختلفی دارد و لازم است جهت اطلاع از جزئیات حکم به کتاب مناسک که در سایت نیز موجود است رجوع کنید.
اگر بعد از احرام، براى رفتن به مکه، يا اجازه بجا آوردن اعمال پولى مطالبه كنند، چنانچه تمكّن دارد بايد بپردازد؛ مگر اینکه موجب عسر و حرج گردد و اگر تمكّن ندارد، يا حرجى است، حكم «مصدود» را دارد.
نسبت به موانع ديگر ـ مثل خراب شدن وسيله نقلیه، يا مانع ديگر ـ احكام مصدود دارد.
اگر مصدود اميد برطرف شدن مانع را داشته باشد احتياط آن است كه صبر كند؛ ولى اگر گمان برطرف نشدن آن را داشته باشد، مىتواند به وظیفه «مصدود» عمل كند.
شخصى كه محرم به احرام عمره یا «حج» شده و دشمن يا فرد ديگرى، مانند مأموران دولت، يا سارقين، يا غير آنها، او را از رفتن به مکه و انجام اعمال بازدارند و راه ديگرى براى رفتن به مکه نداشته باشد، يا اگر راهى باشد هزينه آن را ندارد، در همانجا يك قربانى مىكند و از احرام خارج مىشود و احتياط آن است كه قربانى را بهقصد خروج از احرام انجام دهد. همچنين احتياط آن است كه موى سرخود را كوتاه كند؛ و اگر دسترسى به قربانى پيدا نكرد، همانجا نيّت خارج شدن از احرام مىكند و احتياط آن است كه بهجا قربانى، ده روز (که سه روز آن در سفر حج و هفت روز بعد از بازگشت باشد) روزه بگيرد و اگر در انجام به آن صورت نتوانست بگيرد، تمام آن را پس از بازگشت روزه بگيرد.
اگر یکراه بسته باشد و راه ديگرى هست كه مىتواند از آن برود و هزينه آن را هم دارد، به احرام باقى مىماند تا از آن راه برود و چنانچه از آن راه رفت و به اعمال حج نرسيد، با انجام عمره مفرده از احرام خارج مىشود.
اگر تنها از اعمال منى ممنوع گردد براى رمى و قربانى نايب مىگيرد، سپس موى سر را مىتراشد يا كوتاه مىكند و از احرام بيرون مىآيد و بقيّه اعمال مکه را شخصاً انجام مىدهد و اگر وقوفها را انجام داده و فقط از انجام اعمال منى و اعمال مکه ممنوع شود، براى رمى و قربانى نايب گرفته، سپس تقصير مىكند و بعد براى اعمال مکه نايب مىگيرد و در تمام اين صورتها حج او صحيح است و از احرام بيرون مىآيد.
هرگاه از طريقى برود و مانعى براى رفتن به مکه از آن راه حاصل شود، امّا راه ديگرى وجود دارد كه ممكن است از آن برود ولى خوف آن دارد كه بهموقع براى اعمال نرسد، نمىتواند بهصرف خوف، اعمال مصدود را انجام دهد و از احرام خارج گردد؛ بلكه وظيفهاش آن است كه از آن راه برود و زمانى كه وقت اعمال حج گذشت با عمره مفرده از احرام خارج گردد.
مصدود شدن به جلوگيرى از آمدن به مکه بعد از احرام، يا آمدن به مکه و ممنوع شدن از انجام همه اعمال حج براثر زندان و بازداشت يا هر عامل ديگر و يا ممنوع شدن از وقوف به عرفات و مشعر حاصل مىشود؛ بنابراین درجایی كه ممنوع از ورود به مکه يا انجام وقوف به عرفات و مشعر گردد و به تعبير ديگر از بجا آوردن اعمال ركنى كه با ترك آنها (حتّى بدون عمد) حج باطل مىشود، ممنوع گردد، كه در اين صورت اگر قبلاً مستطيع بوده، يا استطاعت او تا سال آينده باقى بماند، حج بر او واجب مىشود و اگر در همان سال مستطيع شده و استطاعت او از ميان رفت، در سال آينده حج بر او واجب نيست.