براى كشتن و شكار كردن هر يك از حيوانات صحرايى كفّاره‌اى معيّن شده است، ولى چون در حال حاضر اين مسئله چندان مورد ابتلا نيست و حجاج بیت‌الله مطلقاً اقدام به شكار نمى‌كنند، از شرح آن صرف‌نظر مى‌شود.
شكار حيوانات دريايى براى محرم جايز است؛ و منظور از حيوانات دريايى حيواناتى است كه تخم‌گذارى و رشد نوزاد آنها هر دو در دريا انجام شود و در دريا هم زندگى كند.
شكار كردن حيوانات صحرايى يا ذبح آنها در حال احرام، حرام است؛ همچنين شكار پرندگان و در اين مورد تفاوتى نمى‌كند كه به‌تنهایی شكار كند، يا به كمك ديگران.
نگاه‌داشتن صيد (حیوانات صحرایی) در حال احرام بنا بر احتياط واجب حرام است؛ هرچند مالك آن باشد.
صید معمولاً به‌وسیله دام و مانند آن است و شکار به‌وسیله اسلحه.
اگر محرم شكارى را ذبح كند، بنا بر مشهور در حكم ميته (مردار) خواهد بود و بنا بر احتياط واجب هیچ‌کس (چه محرم و چه غير محرم) نمى‌تواند از آن استفاده كند.
نشان دادن شكار به شخصِ شكار كننده، يا بستن و نگهدارى آن، يا خوردن گوشت شكار (هرچند ديگرى شكار كرده، يا خودش قبل از احرام آن را شكار كرده باشد) حرام است.
هر حيوانى كه شكار آن حرام است، نوزاد و تخم آن نيز حرام است؛ هرچند در دسترس باشد.
ذبح حيوانات اهلى، مانند مرغ خانگى و گاو و گوسفند و شتر، در حال احرام اشكالى ندارد.
این کارها نیز ممنوعیت دارد ولی کفاره شامل آنها نمی شود
