مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

شكار كردن حيوانات صحرايى يا ذبح آن‌ها در حال احرام، حرام است؛ همچنين شكار پرندگان و در اين مورد تفاوتى نمى‌كند كه به‌تنهایی شكار كند، يا به كمك ديگران.

نشان دادن شكار به شخصِ شكار كننده، يا بستن و نگهدارى آن، يا خوردن گوشت شكار (هرچند ديگرى شكار كرده، يا خودش قبل از احرام آن را شكار كرده باشد) حرام است.

ذبح حيوانات اهلى، مانند مرغ خانگى و گاو و گوسفند و شتر، در حال احرام اشكالى ندارد.

شكار حيوانات دريايى براى محرم جايز است؛ و منظور از حيوانات دريايى حيواناتى است كه تخم‌گذارى و رشد نوزاد آن‌ها هر دو در دريا انجام شود و در دريا هم زندگى كند.

نگاه‌داشتن صيد (حیوانات صحرایی) در حال احرام بنا بر احتياط واجب حرام است؛ هرچند مالك آن باشد.

صید معمولاً به‌وسیله دام و مانند آن است و شکار به‌وسیله اسلحه.

هر حيوانى كه شكار آن حرام است، نوزاد و تخم آن نيز حرام است؛ هرچند در دسترس باشد.

اگر محرم شكارى را ذبح كند، بنا بر مشهور در حكم ميته (مردار) خواهد بود و بنا بر احتياط واجب هیچ‌کس (چه محرم و چه غير محرم) نمى‌تواند از آن استفاده كند.

براى كشتن و شكار كردن هر يك از حيوانات صحرايى كفّاره‌اى معيّن شده است، ولى چون در حال حاضر اين مسئله چندان مورد ابتلا نيست و حجاج بیت‌الله مطلقاً اقدام به شكار نمى‌كنند، از شرح آن صرف‌نظر مى‌شود.

این کارها نیز ممنوعیت دارد ولی کفاره شامل آنها نمی شود‌