جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نماز آن‌ها در بین راه شکسته می‌باشد و زمانی که وارد عراق و کربلا نیز شدند نماز به‌صورت شکسته خوانده می‌شود مگر اینکه ده روز در کربلا توقف داشته باشند و در ضمن: در چهار محل مسافر مخيّر است نماز را تمام يا شكسته بخواند: «شهر مکه»، «شهر مدینه» (در این دو شهر تفاوتی بین شهر قدیم و جدید نیست، «مسجد کوفه» و «حرم حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام» و منظور از حرم، قسمت زیر گنبد و رواق‌ها است. البتّه افضل در اين موارد، نماز تمام است.

در مفاتيح الجنان در اعمال شب عيد غدير، نماز دوازده رکعتي به يک سلام آمده، که در مفاتيح نوين آنرا حذف کرده ايم؛ زيرا تمام نمازهاي مستحبي دو رکعتي است، جز نماز اعرابي که چهار رکعت است. و در مورد نماز شب عيدغدير، هرگاه انجام شود، بايد هر دو رکعت به يک سلام خوانده شود.

جایز نیست.

نجس می شود ولی می توان با آن نماز خواند.

اگر بيشتر هفته ها اعزام مى شوند و اعزام به طور مكرّر است، نماز و روزه آنها تمام است. در غير اين صورت شكسته است.

احتیاط مستحب تجافی است.

زکات یکی از عبادات مالى اسلام است که با شرایط خاصّى واجب مى شود؛ در اهمیّت زکات همین بس که خداوند متعال در قریب به سى آیه قرآن کریم پس از دستور به نماز، سفارش به زکات مى کند؛ گویى رابطه عمیقی بین نماز و زکات است، به طورى که نماز بى زکات، نماز مقبولى نخواهد بود. همچنین روایات فراوانى در مورد زکات وجود دارد، از جمله در روایتى آمده است که: «مانع زکات و شخصى که زکات بر او واجب شده و نمى پردازد مسلمان از دنیا نمى رود»؛ زکات همانند خمس، موارد معیّنى دارد: یک قسم از آن زکات بدن و حیات انسان است که هر سال یک مرتبه در روز عید فطر پرداخت مى شود و تنها بر کسانى که قدرت پرداخت آن را (از نظر مالى) دارند واجب است و قسم دیگر زکات اموال است که به نُه چیز (گندم، جو، خرما، کشمش، شتر، گاو، گوسفند، طلا و نقره سکّه دار) تعلّق می گیرد.

نماز چنین شخصی کامل است.

در فرض سؤال مسافر می شود و باید نماز را شکسته بخواند.

كسى كه شغلش مسافرت است اگر براى كار ديگرى غير از شغل خود (مثلًا براى حج يا زيارت يا مقصد ديگرى) مسافرت كند، بايد مانند ساير مسافران نماز را شكسته بخواند، ولى اگر راننده‏اى اتومبيل خود را برای زيارت كرايه دهد و در ضمن خودش هم زيارت كند بايد نماز را تمام بخواند.

كسى كه شغلش مسافرت نيست، ولى مسافرت مقدّمه شغل اوست، مانند معلّم و كارگر و كارمندى كه خودش ساكن شهرى است و همه روز براى انجام كار به نقطه ديگرى مى‏ رود كه رفت و آمد او هشت فرسخ يا بيشتر است، بايد نماز را تمام بخواند و روزه را بگيرد.

راننده‏ ها، خلبان‏ ها، كشتيبان‏ ها و ساربان‏ ها و مانند آن ها كه سفر شغل آن ها می باشد بايد نماز را تمام بخوانند. ضمنا این نکته قابل ذکر است: هر چند علی الظاهر افراد مختلفند: گروه اوّل: شغله السّفر مانند راننده، گروه دوم: شغله فی السّفر مانند پیله ¬ور که در روایات به آن اشاره شده است « التاجر الذی یدور فی تجارته » و به تعبیر امروزی تاجری که برای تجارت نیاز به سفر دارد و گروه سوم: غیر از این افراد که مسافرتشان برای امور دیگری است؛ ولیکن به فتوای ما هیچ کدام از آن ها با هم فرقی ندارند و معیار کثیرالسّفر است یعنی به قدری سفر کنند که برای آن ها مسافرت از حالت فوق العاده خارج شود و تبدیل به حالت عادی گردد.