جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فردي که بر اثر ناتواني روي صندلي نماز مي خواند اگر مي تواند هنگام سجده روي ميز سجده کند، و لازم نيست شرايط ديگر سجده مانند گذاشتن نوک پا بر زمين را رعايت کند واگر نمي تواند بر ميز سجده کند مهر را بالا بياورد و سر را بر روي مهر بگذارد. چنين فردي اگر با کفش نماز بخواند باطل نيست ولي بهتر است آن را بيرون آورد. ضمنا اگر مي تواند قسمتي از نماز را ايستاده بخواند واجب است آن مقدار را بايستد و بقيه را بنشيند.‌

كسى كه درياد گرفتن قرائت و ذكر نماز كوتاهى كرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگ شده احتياط واجب آن است كه با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.

باید روزه بگیرد و روزه‌اش کفایت می‌کند و نظر اخیر ما در مورد نماز نیز احتیاط مستحب است (که جمع بخواند).‌

پیش از آن که شروع به خواندن سوره «حمد» کند مستحب است ذکر «بحول الله» را بگوید.

اگر نمی تواند وضو بگیرد، باید به مقداری که توانایی دارد تیمم کند و نماز را به جا آورد

باید تدریجا نمازها را قضا نماید.

باید با صاحب پول مصالحه نماید و اگر دسترسی به وی ندارد به مقداری که یقین دارد بخواند.‌

در صورتی که راهی به جز این نداشته باشد مانعی ندارد.‌

چنانچه مسأله را نمی دانسته و در یادگیری کوتاهی نکرده نمازهای سابق اشکالی ندارد و باید آن را به مسافرینی که به آن مکان می روند بدهد تا برگردانند.

در صورتی که بیش از مسافت شرعی باشد حکم مسافر را دارد.‌

اگر کوهنورد به اندازه اى دور شود که صداى اذان شهر را نشنود، از حد ترخّص گذشته است و اگر شرایط دیگر سفر نیز جمع باشد نماز او شکسته است.

در فرض سؤال حکم کثیرالشک را دارد و کثیر الشّک بنا را بر طرفى مى گذارد که مفید به حال او می باشد.