البتّه رسانه‌های جمعى در جامعه اسلامى، وظیفه‌دارند اخبارى را که باعث پیشرفت و شکوفای اسلام میشود، یا جلو ضرر و زیان‌های محتمل (از داخل، یا خارج) را می‌گیرد، با نهایت دقّت و بى کم‌وکاست در اختیار آنان بگذارند؛ و هر خبرى تأثیر بیشترى در جهت فوق داشته باشد، اهمیت بیشترى دارد و اخبار بر اساس همین معیار درجه‌بندی میشود.
برای کسانی که مجتهد باشند تحقیقی است و برای کسانی که مجتهد نیستند تقلیدی است.
نظارت بر بیت المال بر عهده حکومت اسلامی است و رضایت افراد در آن شرط نیست، هر گاه هدفهای مفیدی بر این نوع ورزشها مترتب باشد و به صورت معقول و به دور از افراط بیت المال مصرف شود مانعی ندارد.
به تعویق افتادن نماز از اول وقت در صورت ضرورت اشکالی ندارد و منظور از این روایت تقسیم ساعات شبانه روز به سه قسمت مساوی نیست بلکه منظور اختصاص اوقاتی به مقدار لازم برای هر یک از امور ذکر شده است.
این‌ها گروه‌هایی هستند منحرف و غالباً سودجو که براي رسيدن به اهداف نادرست خود این‌گونه مطالب را درست کرده‌اند و بعضي از فرق آنها پول‌های هنگفتي از اين راه به دست آورده‌اند.
در چنین شرایطی بهتر آن است که آنچه آثار شادی و خوشحالی است اظهار نکنند; ولی صله‌رحم و دیدوبازدید و خانه‌تکانی و نظافت و مانند آن مانعی ندارد.
چنانچه احترامات لازم رعایت شود و این اشتباه براى بیننده حاصل نشود که گمان کند واقعاً شما امام را در این صحنه در مسجد جمکران و مانند آن دیده‌اید و فیلم برداشته‌اید، اشکالى ندارد.
خبرنگار هم طبق ضوابط امربه‌معروف می‌تواند عمل کند; درجایی که احتمال تأثیر وجود دارد و ضررى بر آن مترتّب نمی‌شود و منکر بودن آن مسلّم است، باید به وظیفه امربه‌معروف و نهى از منکر عمل کند. مگر اینکه شغل او (که به‌عنوان یک واجب کفایى عمل می‌کند) به خطر افتد; در این صورت می‌تواند این کار را به‌طور غیرمستقیم انجام دهد; یعنى به‌وسیله دیگران.
اولا: در برخی روایات نوروز را عید مذهبی دانسته‌اند که حوادث تاریخی مطلوب و یا پیروزی‌هایی در آن واقع‌شده؛ ولی با توجّه به اینکه اعتبار این روایات ثابت نیست نمی‌توان نوروز را به‌عنوان عید مذهبی در نظر گرفت امّا عید ملّی ایرانیان و بعضی کشورهای اسلامی دیگر است؛ مانند بسیاری از اعیاد که در میان اقوام جهان مرسوم است و بدعت هم محسوب نمی‌شود و اساس این عید ملّی آغاز بهار است که تحوّل مهمی در عالم طبیعت و موجودات به وجود می‌آید.ثانیاً: به‌موازات این عید سنّت‌های حسنه و کارهای پسندیده‌ای ازجمله دعا و توجّه به خداوند در آغاز سال، صله‌رحم، کنار گذاشتن کدورت‌ها، نظافت، مسافرت و تجدیدقوا برای انجام کار بهتر، کمک به نیازمندان در هفته احسان و مانند آن انجام میشود که آثار مثبتی دارد و ازنظر اسلام مطلوب است.ولی باید از آمیخته شدن این امور مثبت با خرافات و گناهان خودداری کرد؛ ازجمله شب چهارشنبه‌سوری است که هیچ مدرکی برای آن نیست و تفاوتی با سایر چهارشنبه‌ها ندارد و ضایعات فراوانی هرسال در آن ایجاد میشود ازجمله نقص در بدن یا آسیب رسیدن به بیماران قلبی و عصبی و زنان باردار که نمی‌توان این‌ها را نادیده گرفت و گفت این مراسم جزء آداب نیاکان است، چراکه مصداق سخن مشرکان در آیه شریفه «وَ كَذلِكَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ في قَرْيَةٍ مِنْ نَذيرٍ الا قالَ مُتْرَفُوها إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلى أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلى آثارِهِمْ مُقْتَدُون» زخرف/23 خواهد شد؛ و پریدن از روی آتش و تبادل سرخی و زردی و امثال آن قطعاً از خرافات است. همچنین روز سیزدهم فروردین که می‌تواند آثار مثبتی ازجمله گردش در طبیعت و دیدن آثار عظیم خلقت خداوند و تفریح سالم داشته باشد و نباید آن را با خرافاتی ازجمله نحس دانستن آن و پایمال کردن زراعت مردم به این بهانه و ارتکاب گناهان آلوده کرد.با توجّه به نکات فوق باید اعتدال را در مورد این عید در نظر گرفت؛ از طرفی نباید آن را به‌طور کامل نفی کرد زیرا آثار مثبت فراوانی دارد و نه هر چیز را که به نام عید نوروز انجام میشود پذیرفت «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاس» بقره/143.
درصورتی‌که مفسده‌ای بر آن مترتّب نشود، مانعى ندارد.
تنها در صورتی که کالا یا خدمتی که دارای ارزش مالی است بفروشند و از محل سود خود به بعضی از خریداران به قید قرعه جایزه بدهند مانعی ندارد اما با دریافت مستقیم پول از شرکت کنندگان (تحت هر عنوانی) و دادن جایزه از این پول این کار نوعی شرط بندی و قمار محسوب شده و حرام است مگر اینکه همه شرکت کنندگان تنها و تنها به قصد کمک به باشگاه مورد نظر خود کمک کنند و هیچکدام از آنها به قصد و نیت برنده شدن در قرعه کشی پول پرداخت نکنند.
