جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که در عده کسی نبوده باردار بودن ازاین‌جهت مانع ازدواج نیست.

اگر صیغه‌ی دختر را برای پدربزرگ خوانده‌اند بر تمام فرزندان و نوه‌های آن مرحوم محرم شده و ازدواج آن‌ها با او جایز نیست.

در مواردى که حرمت مشکوک شود بنابر حلّیت می‌گذارند.

مادر جانشین به‌منزله مادر رضاعی است و کودکی که از او متولد می‌شود به تمام خویشان زن که در مورد مادر رضاعی محرم می‌شوند، محرم خواهند بود، البته از آن‌ها ارث نمی‌برد و نسبت به شوهر آن زن تنها به‌عنوان ربیبه رضاعی محرم می‌شود و نسبت به بستگان دیگر شوهر آن زن نامحرم است.

درصورتی‌که آمیزش واقع‌شده باید مهر مناسب او را بپردازد ولی چون نمی‌دانستند کار خلافی صورت نگرفته است.

درصورتی‌که تولید خطر کند اشکال دارد.

آنچه از ادله درباره رجوع استفاده می‌شود مخصوصاً روایت مشهور ای که می‌گوید طلاق دلیل بر رجوع است این است که هرگونه تمسک به زوجیت رجوع محسوب می‌شود مانند مقاربت یا تقبل که به دلالت التزامیِ مفهوم رجوع را در بردارد و عقد موقت در عده نیز بنابر احتیاط واجب رجوع محسوب می‌شود.

درصورتی‌که عقد قبلى با رضایت انجام‌شده و صحیح بوده و زنا با زن شوهردار واقع‌شده، ولی اگر حکم را نمی‌دانسته‌اند و ازدواج نموده‌اند ادامه‌ی زندگی آن‌ها اشکالی ندارد.

عقد موقت آنها اشکال دارد ولی اگر صیغه را خودشان نخوانده باشند حرام ابد نشده اند (البته اگر بعد از مدت طولانی مثلا بیش از دو سال عادت شروع شود حالت جدیدی می شود و حکم به بطلان عقد نمی توان کرد)‌

نامحرم نمی‌شود جز زن و شوهر که باید از هم جدا شوند.

اگر با «مادر» يا «خواهر» يا «دختر» كسى ازدواج نمايد و بعد از ازدواج با آن شخص لواط كند آن‌ها بر او حرام نمی‌شوند.

در فرض سؤال باید از شوهرش جدا شود و نیازی به طلاق نیست.