در حکم بخشیدن باقیمانده مدّت است و می تواند بعد از عدّه که دیدن دو عادت ماهیانه کامل است ازدواج کند.
آنچه یقین دارند محاسبه کنند ولی می‌توانند احتیاطاً باقیمانده مدت را ببخشند و عقد جدید بخوانند.
مانعی ندارد ولو مبلغ بیشتر از مهریه باشد ولی بهتر است انصاف را رعایت کند.
در فرض سؤال می‌توانید فسخ کنید.
شک نيست که نکاح موقت در شريعت اسلام جايز است، ولي نبايد وسيله هوس‌بازی افراد هوس‌باز شود؛ و احتياط آن است تا ضرورتي نباشد اقدام به اين کار نشود.
اجازه برادر معتبر نیست و اطّلاع ندادن به او خیانت محسوب نمی‌شود ولى مشورت با او مناسب است.
درصورتی‌که واقعاً به تشخیص حاکم شرع عسر و حرج حاصل شود، (مثلاً مرد در دسترس نباشد یا مدت را نبخشد) تفاوتى بین عقد انقطاعى و دائم نیست و حاکم شرع زوج را ملزم به بذل باقیمانده مدّت می‌کند و اگر زوج قبول نکند، حاکم شرع به‌عنوان ولىّ ممتنع باقیمانده مدّت را می‌بخشد و زوجه می‌تواند بعد از سپرى شدن عدّه شوهر کند.
عقد موقّت یک نوع بیشتر نیست و همه این آثار در آن جمع است مگر این‌که در ضمن عقد شرط کنند که آمیزش جنسى نباشد و درهرحال عقد باید با اذن پدر باشد.
درهرصورت استیذان از ولىّ است، در ضمن تجربه نشان داده است که این رابطه‌ها مخصوصاً در جوان‌ها معمولاً در یک حد محدود و معیّنى ثابت نمی‌ماند و تدریجاً توسعه می‌یابد و مایه مشکلات فراوانى می‌شود.
خواستگارى اشکالى ندارد و مشروط به اجازه ولىّ نیست، مگر این‌که منشأ مفاسدى گردد که در این صورت جایز نیست.
