تا زمانى كه يقين به فوت او پيدا نكردهايد نمىتوانيد اموال او را تقسيم كنيد، ولى بايد از منافع آن به كسانى كه واجب النّفقه او هستند، مانند همسر و فرزندش، به مقدار نياز بپردازيد.
باید از قوانینى که در بالا شرح دادید تخلّف نکنند.
تصریح به جواز عمل به رساله، دلیل بر نفى دیگران نیست، بلکه ممکن است دیگران هم در شرایط مساوى و هر دو یا هرچند نفر جایز التّقلید باشند. آرى اگر کسى در اوّل رساله خود بنویسد عمل به این رساله متعیّن است و عمل به غیر آن جایز نیست مفهومش نفى دیگران است درحالی‌که هرگز ندیده‌ایم احدى در مقدمه رساله چنین چیزى بنویسد.
هرگاه جنسى را در شهرى با وزن يا پيمانه معامله مىكنند و در شهر ديگر با شماره يا مشاهده، بايد در هرکدام طبق عرف آن محل رفتار نمايند.
واقولى حد عرفى دارد و معمولاً تا قبل از به نام زدن سند می‌باشد نه به اين معنا كه هر كس بتواند تا چند سال بعد نيز پشيمان شود و با پرداخت مبلغى معامله را فسخ كند.
بايد به اين مسئولیت‌ها شرعاً عمل كنند
در مورد عمل جراحی، درصورتی‌که آمیخته با حرام یا ضرر مهم دیگرى نباشد ذاتاً اشکالى ندارد، ولى چنانچه مستلزم حرامی‌باشد (مانند لمس و نظر حرام) تنها در صورت ضرورت جایز است. در مورد وضو و غسل نیز در صورت جواز غسل و وضوی جبیره ای می‌کنید.
با فوت نذر کننده، عمل به نذر وى واجب نیست و فقط درصورتی‌که عین را نذر کرده و حاجت گرفته است باید ادا نمایند.
وکیل باید طبق فتوای مرجع خودش عمل کند.
هرگاه قبلاً توافق بر شروطى شده و طرفین آن را امضا کرده‌اند، سپس عقد خوانده‌شده، این شروط لازم‌الاجرا است؛ و به‌اصطلاح فقهى از قبیل شروط مبنی علیها العقد است.
