اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند، يكى مسلمان و ديگرى كافر، يا يكى نام خدا را ببرد و ديگرى عمداً نبرد، آن حيوان بنابراحتياط واجب حرام است.
هرگاه به و سيله دام يا چوب يا سنگ يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح نيست حيوانى را دو قسمت كند قسمتى كه سر و گردن ندارد در هر حال حرام است و امّا قسمتى كه سر و گردن دارد اگر هنوز زنده است و سر آن را مطابق دستور شرع ببرد حلال است.
اگر حيوانى را سر ببرند يا شكار كنند و بچه زندهاى از آن بيرون آيد، چنانچه آن بچه را مطابق دستور شرع سر ببرند حلال وگرنه حرام است، امّا اگر بچه با شكار كردن يا سر بريدن مادر، در شكم او مرده باشد حلال است به شرط اينكه خلقت بچه كامل شده و مو يا پشم در بدنش روييده باشد.
حرام نیست ولی باید او را از تکرار این کار منع کند.
اگر زخمی شده اند و خون خارج شده، حلال است.
شکار در شب کراهت دارد.
حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و بزكوهى و كبك و امثال آن و همچنين حيوان حلال گوشت اهلى كه بعداً وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شده، اگر به وسيله اسلحه آن را شكار كنند حلال است.
اگر حيوان حلال گوشت اهلى را اگر شكار كنند حلال نمى شود، همچنين حلال گوشت وحشى كه به وسيله تربيت كردن اهلى شده است.
حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن حلال مى شود كه توانايى بر فرار داشته باشد، بنابراين بچه آهو يا بچه كبك كه نمى تواند فرار كند با شكار كردن حلال نمى شود.
منظور این است که برای سرگرمی نه برای کسب روزی، به شکار حیوانات می روند، این کار گناه است و سفر، سفر حرام است. اما شکار ماهی در این حکم داخل نیست.
در صورتى که وقت براى رسیدن و سر بریدن کافى نباشد و گلوله بدن او را مجروح کرده، و خونى از آن آمده باشد، حلال است، مشروط بر این که سایر شرایط مانند بردن نام خدا به هنگام شکار کردن و مسلمان بودن شکارکننده نیز در آن جمع باشد و در صورتى که وقت براى سر بریدن دارد و در ذبح آن کوتاهى کند حرام است.
