جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دیه از اموال مرد محسوب می‌شود و زن از آن مانند سایر اموال ارث می‌برد.

نسبت به درآمد اموال منقول باید منافع این مدّت را بپردازند و احتیاط آن است که نسبت به اعیانى نیز همین کار را بکنند.

هرکدام از آن دو زن مهریّه خودشان را می‌برند و مهریّه مانند سایر دیون است.

زوجه از سرقفلى ارث می‌برد، چه در املاک موقوفه و چه در غیر موقوفه.

آری؛ تفاوتی نمی‌کند ولی اصل گرفتن حق کسب و پیشه جز به رضایت طرفین مشکل است

نسبت به سهم خود از اعيانى حقّ مطالبه اجرت دارد.

فرزندانى كه از آن متولد مى‏شوند تمام حقوق فرزندى را دارند و از پدر و مادر و بستگان خود ارث‏ مى‏برند هرچند آن زن و شوهر از هم ارث‏ نمى‏برند.

چنانچه يقين داشته باشد كه مرد راست مى‏گويد و عقد موقّت خوانده است، عقد باطل است و زن و مرد از هم ارث‏ نمى‏برند ولى فرزندان آنها از آنها ارث‏ مى‏برند مگر اين‏كه مرد عالم بوده به بطلان عقد بوده باشد، كه در اين صورت فرزندان، تنها از زن ارث‏ مى‏برند نه از مرد و حدّ زنا بر مرد جارى می‌شود و درهرحال بايد مهرالمثل زن را بپردازد.

اگر آوردن کامیون به جبهه به امر دولت بوده یابه ضمانت او (هرچند ضمانت جنبه عام داشته باشد نه در خصوص این شخص) همسر شهید یک‌هشتم از کامیون را به ارث می‌برد و اگر شخص مزبور با میل خود و بدون امر و ضمانت دولت اقدام به چنین کارى کرده، باید از مسؤولین ذی‌ربط پرسید که هدف آنها تنها کمک کردن به فرزند شهید بوده یا همسر او را هم شامل می‌شود و نیز باید سؤال کرد که آیا این هدیه به نسبت سهم‌الارث است یا بیشتر و کمتر.

با توجّه به اینکه اين مال عوض حقّ قصاص فرزند است حكم ديات بالاصاله را ندارد، نه بدهى ميّت را مى‌توانند از آن بردارند و نه زن سهمى از آن دارد.

یک‌چهارم اموال آن مرد (به‌غیراز زمين) به زوجه مسلمانش مى‌رسد و بقيّه تحويل حاكم شرع داده می‌شود.

سهم او در عين است.