جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

جایز نیست و نماز باطل است اما اگر جاهل قاصر به مسئله بوده نمازهای سابق اعاده ندارد.

احتیاط در ترک این کار است.

درصورتی‌که از قبل قابل پیش‌بینی است چنین برنامه‌ای را انجام ندهند.

در قنوت، ذكر و دعاى مخصوصى شرط نيست، همچنين بلند كردن دست‌ها، ولى بهتر آن است دست‌ها را تا مقابل صورت بلند كند به‌طوری‌که كف دست رو به آسمان و محاذى با صورت باشد و آن‌ها را به يكديگر بچسباند و ذكر خدا بگويد و يا دعا كند و هر ذكرى در قنوت بخواند جايز است حتّى گفتن يك «سبحان‌الله»، ولى بهتر است دعاهايى مانند دعاى زير را بخواند: «لا اله الا الله الحلیم الکریم، لا اله الا الله العلی العظیم، سبحان‌الله رب السماوات السبع و رب الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و رب العرش العظیم و الحمد لله رب العالمین.» و حوائج دنيا و آخرت را از خدا طلب كند.

روایات درباره تبرک به تربت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام فراوان است ولی به‌خصوص این مورد روایتی ندیدیم هرچند انجام آن به‌قصد تبرک مانعی ندارد.

در کتاب شریف کافی روایتی درباره نماز شکر به شرح ذیل از امام صادق علیه‌السلام واردشده که عمل به آن به‌قصد قربت مطلقه خوب است. امام صادق علیه‌السلام: «هرگاه خداوند تعالى نعمتى به تو ارزانى داشت، دو ركعت نماز بخوان: ركعت اول سوره حمد با قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ و ركعت دوم سوره حمد با قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ. در ركوع و سجده‌های ركعت اول بگو: «الحمد لله شكرا، شكرا و حمدا» یعنی: سپاس نعمت خدا راست و من به خاطر شكرگزارى و سپاس او به خاك افتاده‌ام»؛ و در ركوع و سجده‌های ركعت دوم بگو: «الحمد لله الذي استجاب دعائى و أعطانى مسألتى يعنى: سپاس نعمت خدا راست كه دعايم را مستجاب كرد و خواسته مرا عطا نمود.»

کم‌وزیاد کردن چیزى که رکن نیست اگر عمدى نباشد اشکالى ندارد و اگر از روى عمد باشد نماز را باطل می‌کند، مانند کم‌وزیاد کردن یک سجده.

اگر رکنى از ارکان نماز را کم یا زیاد کند عمداً باشد یا سهواً، مانند کم‌وزیاد کردن رکوع، یا دو سجده باهم موجب باطل شدن نماز است.

احتیاط آن است که «کُفُواً احد» را آن‌طور که مشهور است با «واو» و ضم «فا» بخوانند و در فرض سؤال نمازهای گذشته صحیح است ولی از این به بعد مراعات نمایید.

کشیدن دست به‌صورت بعد از قنوت کراهت دارد.

هرگاه كسى براثر پيرى خميده شده، يا به خاطر بيمارى يا به علّت ديگر به حالتى شبيه ركوع درآمده، بايد در موقع نماز آن‌قدر كه می‌تواند كمر را براى قرائت راست كند و اگر نمى‏تواند قدرى كمر را قبل از ركوع راست كند سپس به حال ركوع درآید و اگر آن‌هم ممكن نشود براى انجام ركوع كمى بيشتر خم شود، به‌شرط اين‏كه از حالت ركوع خارج نگردد و اگر آن‌هم ممكن نشود احتياط واجب اين است كه هم با سر اشاره كند و هم قصد كند كه آن حالتش جزء ركوع باشد.

هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در حال حاضر اگر ارکان نماز اضافه نمی‌شده و در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده اعمال گذشته صحیح است و از این به بعد مراعات نماید.