مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

گر جاهل قاصر بوده تکلیفی ندارد و الا باید تدریجاً اعاده کند.

در شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستاده، بايد بنشيند و شك او به دو و سه و چهار برمی‌گردد، بنا را بر چهار می‌گذارد و نماز را تكميل كرده، سپس دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته به‌جا می‌آورد و احتیاطاً اصل نماز را اعاده می‌کند.

هرگاه كسى قصد دارد ده روز در جايى بماند امّا احتمال مى‏دهد در اثنا مانعى پيدا شود درصورتی‌که مردم به اين‏گونه احتمالات اعتنا نكنند بايد نماز را تمام بخواند، امّا اگر احتمال وجود مانع قوى باشد نمازش شكسته است.

در فرض سؤال نماز صحيح است.

درصورتی‌که بعد از سجده متوجه شود نماز صحیح است مگر اینکه در یادگیری مسئله کوتاهی شده باشد و عمداً این کار را انجام داده باشد.

هرگاه در حال سجده متوجّه شود پيشانى را بر چيزى گذارده كه سجده بر آن جایز نيست، اگر ممكن است و منافات با صورت نمازگزار ندارد پيشانى را به روى چيزى كه سجده بر آن صحيح است بكشد و اگر دسترسى ندارد و وقت تنگ است اول بر لباسش اگر از کتان يا پنبه است سجده کند، اگر نبود بر لباس اگر از پشم است يا بر فرش، اگر نبود بر فلزات و اشياء معدني و اگر هیچ‌چیزی نبود بر پشت دست خود سجده کند. (پشت دست آخرين چيز است.) در اين صورت چنانچه وقت نماز باقي است نماز را تمام کرده و بنا بر احتياط دوباره بخواند و اگر وقت تنگ است قضا ندارد.

اگر در یادگرفتن مسئله کوتاهی نکرده باشد نمازهای گذشته صحیح است اما از این به بعد رعایت کند.

احتیاط این است که از برداشتن مهر جایگزین صرف‌نظر کند.

نمازش صحیح است اما اگر بتواند مهر را بر چیزی بگذارد و سجده کند مقدم است.

سجده کردن بر خاک موضوعیت ندارد، اگرچه خاک نسبت به چیزهای که سجده بر آن صحیح است اولویت دارد.

هرگاه توانايى بر ايستادن دارد امّا مى‏داند يا احتمال عقلائى مى‏دهد كه براى او ضرر داشته باشد، يا بيمارى‏اش طولانى می‌شود، يا مثلاً زخم يا شكستگى استخوان او دير التيام پيدا مى‏كند، بايد نشسته نماز بخواند و اگر آن‌هم ضرر دارد خوابيده نماز بخواند.

تسبیحات افضل است.