حکم عقد فضولی
آیا صیغه عقد فضولى صحیح است؟
اگر عقد زنى را براى مردى بدون اجازه آنها بخوانند و بعداً آنها راضى شوند و اجازه دهند عقد صحيح است.
اگر عقد زنى را براى مردى بدون اجازه آنها بخوانند و بعداً آنها راضى شوند و اجازه دهند عقد صحيح است.
كسى كه دستور زبان عربى را نمیداند ولى كلمات عقد را صحيح ادا میکند و معنى آن را نيز میداند عقد او صحيح است.
كسى كه صيغه را میخواند باید قصد انشاء داشته باشد يعنى قصدشان اين باشد كه با گفتن اين الفاظ همسرى در ميان آن دو برقرار گردد، زن خود را همسر مرد قرار دهد و مرد اين معنى را قبول كند، وكيل نيز بايد چنين قصدى را داشته باشد.
مرد جهت ازدواج مجدد نیازی به کسب اجازه از همسر اول ندارد اما اگر ضمن عقد شرط خاصي شده باشد بايد بر طبق آن عمل شود. درهرصورت چندهمسری، وسیله هوسبازی نیست، بلکه مربوط به ضرورتهاست و با شرایط سنگین و در حدود معیّنی مجاز شمردهشده و فلسفه روشنی دارد که اگر مطابق احکام اسلامی صورت پذیرد فواید آن به جامعه زنان بازمیگردد.
ولىّ يا وكيل در اجراى صيغه عقد بايد زن و شوهر را معيّن كند، بنابراين اگر كسى چند دختر دارد نمیتواند به مردى بگويد: «زَوَّجْتُكَ احْدى بَناتي» (يكى از دخترانم را به همسرى تو درآوردم).
ازدواج دختران بدون رضايت آنها جايز نيست و عواقب سويى دارد و سزاوار است پدران و مادران احكام شرع را درباره فرزندانشان رعايت كنند تا آنها خوشبخت شوند.
حکم باکره را دارد چون در واقع عقد نشده است (البته مهرالمثل را ضامن است).
پدر و جدّ پدرى میتوانند (در صورت ضرورت و مصلحت) براى فرزند نابالغ يا ديوانه خود ازدواج كنند و بعدازآنکه طفل بالغ شد يا ديوانه عاقل گرديد بنابر احتياط واجب نبايد آن را به هم زد.
مانعی ندارد ولی اگر حاکم شرع او را محجور از تصرف در اموال کرده باشد چیزی از اموال را نمیتواند مهریه قرار دهد همچنین بهعنوان نفقه.
باید اذن تکرار شود مگر طلاق رجعی بوده و در عده به زوجه رجوع کرده باشد.
اگر واقعاً رضايت قلبى نبوده عقد باطل است؛ ولى بهحسب ظاهر بعد از اجراى صيغه آنها زن و شوهرند مگر اینکه يكى از آن دو بتوانند ثابت كند كه رضايت قلبى نداشته است.