احتیاط واجب آن است که آن مقدار از نمازها که یقین دارد مسح غلط بوده را به تدریج قضا کند اما نسبت به مشکوک تکلیفی ندارد.
هرگاه مرد عمداً، يا در حال اضطرار، كفش و جوراب بپوشد كفّاره ندارد، همچنين اگر از روى فراموشى يا جهل باشد؛ و احتياط مستحب آن است كه اگر مجبور به پوشيدن كفش و جوراب شود، قسمت روى پا را شكاف دهد.
احتياط واجب آن است كه كسى كه روزه واجب گرفته غسل ارتماسى نكند و سرخود را زیرآب فرونبرد و اگر در روزه واجب معيّن چنين كند بنا بر احتياط واجب هم روزه را بايد قضا كند و هم غسل را دوباره انجام دهد اما در روزه واجب غیر معین: در مواردی که روزه را می‌توان افطار کرد، روزه باطل می‌شود اما غسل صحیح است.
اگر یکی از ارکان نماز ترک شود نماز هردو باطل است مگر اینکه مأموم متوجه شود و نماز خود را به نیت فرادا به‌صورت صحیح ادامه بدهد.
آنچه از قضاى روزه مانده، بعد از ماه رمضان بجا می‌آورد و اگر قضا را تا سال بعد نگرفته براى هر یک روز روزه یک مد طعام (یعنى معادل 750 گرم گندم) به فقیر بدهد.
آنچه یقین دارند محاسبه کنند ولی می‌توانند احتیاطاً باقیمانده مدت را ببخشند و عقد جدید بخوانند.
هر زمان یادش آمد فاتحه بخواند. البته این‌طور نیست که اگر فاتحه نخواند خوردن آن حرام شود ولی این مسئله نوعی ایجاد انگیزه برای خواندن فاتحه است و بهتر است ترک نشود.
احتیاط واجب آن است که روزه‌ها را قضا کند، ولى کفّاره ندارد.
اگر از روى نادانى يا فراموشى درحالی‌که پيراهن يا لباس‌های معمولى ديگر در تن دارد احرام ببندد، احرام او صحيح است؛ ولى بايد فوراً آن لباس را از تن بيرون آورد و فقط لباس احرام بپوشد و اگر اين كار از روى علم و عمد باشد، احتياط آن است كه در اين صورت بعد از بيرون آوردن آن لباس و پوشيدن لباس احرام، دوباره نيّت كند و لبّيك بگويد.
در فرض سؤال اشکالی نداشته و مرتکب گناه نشده است.
اگر فراموش كند كه روزه است و مواظبت نكند، يا بی‌اختیار و بدون اراده، غبار و مانند آن به حلق او رسد، روزه‌اش باطل نمی‌شود.
