جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ازدواج با زنانى كه با انسان محرم هستند حرام است، مانند مادر، دختر، خواهر، عمّه، خاله، دختر برادر، دخترخواهر، زن‌پدر، دختر زن و مادرزن.

هرگاه زنى را براى خود عقد كند تا وقتى آن زن در عقد اوست نمی‌تواند با خواهر آن زن ازدواج كند، خواه عقد دائم باشد يا موقّت، حتّى بعد از طلاق مادام كه در عدّه است، درصورتی‌که عدّه رجعى باشد، نمی‌تواند خواهر او را بگيرد و احتياط مستحب آن است كه در عدّه طلاق بائن با او ازدواج نكند، همچنين در عدّه متعه، خواه بعد از تمام شدن مدّت باشد و يا بخشيدن مدّت.

درصورتی‌که آمیزش واقع‌شده باید مهر مناسب او را بپردازد ولی چون نمی‌دانستند کار خلافی صورت نگرفته است.

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

در فرض سؤال تفاوتی نمی‌کند.

اولاً ازدواج با دو خواهر در مورد حضرت یعقوب ثابت نیست، ثانیاً ممکن است در آن زمان دستوری به منع حرمت ازدواج وجود نداشته و حرمت ازدواج هم‌زمان با دو خواهر بعداً در شریعت‌های بعدی تشریح شده.

مرد نمی‌تواند بدون اجازه زن خود، با خواهرزاده‌ی او ازدواج كند، ولى اگر بدون اجازه او را عقد نمايد بعد زن اجازه دهد عقد صحيح است، در صورت عدم رضایت عقد باطل بوده و نیازی به طلاق ندارد و باید مهرالمثل پرداخت شود

مرد نمی‌تواند بدون اجازه زن خود، با برادرزاده او ازدواج كند، ولى اگر بدون اجازه او را عقد نمايد بعد زن اجازه دهد عقد صحيح است.

حکم مزبور در مورد خواهرزاده و برادرزاده رضاعي نيز جاري است.

بدون اذن او جایز نیست، مگر بعد از گذشتن عدّه.

در فرض سؤال اشکال ندارد

احتیاط واجب آن است که ازدواج نکنند.