مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فلسفه بعضی از احکام برای ما روشن نیست ولی همین اندازه می‌دانیم که خداوند حکیم وقتی چنین دستوری می‌دهد دارای حکمت‌ها و اسرار مهمی است.

كسى كه چند نماز از او قضا شده و شماره آن‌ها را نمی‌داند، مثلاً نمى‏داند دونماز بوده يا سه نماز، كافى است مقدار كمتر را بخواند (البته اگر هیچ احتمالی نمی‌دهد آن مقدار که یقین دارد را بخواند و در مورد مشکوک وظیفه‌ای ندارد) امّا اگر قبلاً شماره آن‌ها را مى‏دانسته، ولى به‌واسطه سهل‌انگاری فراموش كرده، احتياط واجب‏ آن است كه مقدار بيشتر را بخواند، ولی اگر اتفاقاً فراموش کرده است اگر مقدار کمتر را بخواند کفایت می‌کند.

به مقداری که یقین دارید بجا آورید و بیش از آن را می‌توانید به نیت ما فی الذمه و به‌قصد احتیاط مستحب برای ایشان انجام دهید.

امام جماعت بايد بالغ و عاقل و عادل و حلال‌زاده و شيعه دوازده‌امامی ‌باشد و قرائت را صحيح بخواند و اگر مأموم مرد است امام هم بايد مرد باشد، ولى امامت زن براى زن مانعى ندارد و هر انسانى حلال‌زاده است خواه مسلمان يا غیرمسلمان، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.

اگر واقعاً قصد ده روز کرده است و اشتباهاً 9 روز مانده، نماز کامل است و اگر قصد کرده تا فلان تاریخ مثلاً 13 ماه بماند و خیال می‌کرده 10 روز بوده است و درحالی‌که 9 روز بوده، نماز او شکسته است و باید نمازهای گذشته را قضا کند.

نافله‌های شبانه‌روزى عبارت‌اند از: نافله ظهر هشت ركعت و نافله عصر نيز هشت ركعت است، نافله مغرب چهار ركعت و نافله عشا دو ركعت است كه نشسته خوانده می‌شود، نافله شب يازده ركعت و نافله صبح دو ركعت است و چون دو ركعت نافله عشا یک‌رکعت حساب می‌شود، مجموع اين نافله‌ها سی‌وچهار ركعت خواهد بود، ولى در روز جمعه سی‌وهشت ركعت است زيرا چهار ركعت به نافله ظهر و عصر اضافه می‌شود. (همه نافله‏ها دو ركعت دو ركعت خوانده می‌شود).

به مقداری که یقین پیدا می‌کند اضافه نماید.

دوازده چيز نماز را باطل مى‏كند كه آن‌ها را «مبطلات نماز» مى‏گويند.اوّل: از بين رفتن يكى از شروط نمازدوم: باطل شدن وضوسوم: دست‌بسته نمازخواندن‏چهارم: آمین گفتن‏پنجم: پشت به قبله نمازخواندن‏ششم: حرف زدن‏هفتم: خنده‏هشتم: گریه كردن‏نهم: به هم خوردن صورت نمازدهم: خوردن و آشاميدن‏يازدهم: شك‏دوازدهم: كم يا زياد كردن اركان‏

کسي که می‌تواند، بايد نمازهاي قضا را نيز ايستاده بخواند. البته اگر تعداد نمازهاي قضا، به‌اندازه‌ای زياد است که حتي اگر به‌صورت تدريجي نيز بخواند، توان ايستادن ندارد، می‌تواند آن مقدار را که مشقت دارد، نشسته بخواند.

درصورتی‌که تعدادی باشد اشکالی ندارد.

منظور تعداد آیات است.

در فرض سؤال بنا بر اقل بگذارید.