مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

يا مُحْسِنُ قَدْ أَتاكَ المـُسِيءُ وَقَدْ اَمَرْتَ الْمـُحْسِنَ أنْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمـُسِيءِ أنْتَ الْمـُحْسِنُ وَ اَنَا الْمـُسِيءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَ تَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا تَعْلَمُ مِنِّي اي خدايي كه به بندگان احسان مي‎كني بنده گنه‎كار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‎اي كه نيكوكار از گناهكار بگذرد، تو نيكوكاري و من گناهكار؛ به‌حق محمد وآل محمد: رحمت خود را بر محمد وآل محمد: بفرست و از بدي‎هايي كه مي‎داني از من سرزده بگذر.

در حین نماز، نماز جمعه را ادامه می‌دهد امّا اگر قبل از نماز متوجه شود بنا بر احتیاط واجب باید ابتدا قضای نماز صبح را بخواند.

در حالت یقین به این موضوع، باید نماز را فرادا ادامه دهد ولیکن در حالت شک، مشکوک بین جماعت و فرادا است و چون جمع ممکن نیست نماز را می‌شکند.

نماز را رها کند و رو از قبله برگرداند و بعد دوباره تکبیر بگوید.

ارکان نماز پنج چيز است: اول نيت. دوم تكبيرة الاحرام. سوم قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام متصل به ركوع، يعنى ايستادن پيش از ركوع. چهارم ركوع. پنجم دو سجده (البته در نیت، زيادى تصور نمی‌شود و زيادى تكبيرة الاحرام نيز اگر از روى سهو باشد نماز را باطل نمی‌کند، هرچند احتياط مستحب آن است كه آن را اعاده كند).

نماز با گفتن «الله‌اکبر» آغاز می‌شود و به آن «تَکْبیرَةُ الإِحرام» می‌گویند (چون با همین تکبیر است که بسیارى از کارها که قبل از نماز جایز بوده، بر نمازگزار حرام می‌شود، مانند خوردن و آشامیدن، خندیدن و گریستن و سخن گفتن).

تکبیرة الاحرام از ارکان نماز است و ترك آن خواه از روى عمد باشد يا سهو نماز را باطل می‌کند، امّا اضافه كردن آن (يعنى به‌جاى يك الله‌اکبر مثلاً دومرتبه الله‌اکبر بگويد) اگر عمدى باشد موجب باطل شدن نماز است اما اگر از روى سهو باشد نماز را باطل نمی‌کند، هرچند احتیاط مستحب آن است که آن را اعاده کند.

«الله‌اکبر» مانند ساير ذكرهاى نماز و حمد و سوره بايد به عربى صحيح گفته شود و عربى غلط يا ترجمه آن كافى نيست.

بايد موقع گفتن تکبیره‌الاحرام بدن آرام باشد و اگر درحالی‌که مثلاً قدم برمی‌دارد الله‌اکبر بگويد باطل است و چنانچه سهواً بگويد احتياط واجب آن است كارى كند كه نماز باطل شود (مثلاً صورت را (مثلاً صورت را از قبله برگرداند)) و دوباره تکبیر بگويد.

تکبیرة الاحرام تابع جهر و اخفات نماز نیست اما تکبیر و حمد و سوره و ساير ذكرهاى نماز را بايد طورى بخواند كه اگر مانعى در كار نباشد حداقل خودش آن را بشنود.

كسانى كه به خاطر بيمارى يا لال بودن نمى‏توانند تکبیر را درست بگويند بايد هر طورى مى‏توانند بگويند و اگر هيچ نمى‏توانند بگويند احتياط واجب آن است كه اشاره كنند و با زبانى كه در میان افراد كر و لال متعارف است آن را ادا نمايند و در قلب خود نيز بگذرانند.

مستحب است نمازگزار موقع گفتن تکبیرة الاحرام و تکبیرهاى بین نماز، دست‌ها را تا مقابل گوش‌ها بالا ببرد (کف دست‌ها روبه‌قبله باشد)؛ و مستحب است تكبير از ابتداى حركت دست‌ها به سمت بالا شروع شود و پايان آن تا رسيدن دست به بالا يعنى كنار گوش باشد.