هرگاه ضرر نگفتن بیش از ضرر گفتن باشد، لازم است آن خبر بیان شود.
در این‌گونه امور باید مصلحت اهم نظام و جامعه در نظر گرفته شود. درصورتی‌که راه دفاع منحصر به این کار باشد و موجب وهن اسلام و جمهورى اسلامى نشود، اشکالى ندارد.
اگر او راضی به این کار باشد و انتشار عکس، منشأ بدآموزی نشود مانعی ندارد.
هرگاه در آن قید کنند که این خبر به‌صورت حدس و گمان است و مفسده‌ای هم بر آن مترتّب نشود، اشکالى ندارد.
این کار، کار مناسبی نیست مگر در جایی که اثر مثبتی داشته باشد.
تا جرم ثابت نشده نمیتوان اسم و تصویر را منتشر نمود و حتی بعد از ثبوت هم اگر جرم مخفی بوده، آشکار کردن آن جایز نیست .
انتشار رساله توسط مجتهدى به دلالتی بر اینکه او خود را از دیگران اعلم می‌داند ندارد.
در فرض سؤال، مادام که ضرورت شدید باشد این کار مانعی ندارد ولی سعی کنید کارهای حلالی بدست آورید.
ازآنچه موجب تضعیف نظام، یا تشویش اذهان عمومى است باید پرهیز شود و می‌توان آنچه را مفید و یا حداقل فاقد ضرر است، منتشر ساخت.
