مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اثبات وقف بودن یا از طریق علم و شهرت در محل است و یا بیّنه شرعیّه (دو شاهد عادل) و تنها با ادّعا و حتّى وقف نامه هاى مشکوک چیزى ثابت نمى شود، مگر آن که وقف نامه مورد اعتماد باشد.

نجس بودن چيزى از سه‌راه ثابت می‌شود: اوّل آن‌که انسان يقين پيدا كند، ولى گمان حتّى گمان قوى كافى نيست؛ بنابراين، غذا خوردن در بعضى از اماكن عمومی که گاه انسان گمان قوى به نجس بودن آن‌ها دارد جايز است، مگر آن‏كه يقين به نجاست پيدا كند. دوم آن‌که «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست (مانند صاحب‌خانه و فروشنده و خدمتكار) خبر دهد كه آن چيز نجس است. سوم دو نفر عادل و يا حتّى يك نفر گواهى دهد.

قصاص در قتل عمد و دیه در غیر عمد.‌

محاذات با علم و يقين و نيز شهادت يك يا دو شاهد عادل ثابت مى‌شود و اگر از اين دو راه ثابت نشد، هرگاه از قول كسانى كه مطلع به آن مکان‌ها هستند گمان قوى حاصل شود كافى است. همچنين از قول كسانى كه اهل خبره هستند و از روى قواعد علمى محاذات را تعيين مى‌كنند، اگر گمان قابل‌ملاحظه‌اى حاصل شود ظاهراً كافى است.

رسيدن به ميقات بايد به‌طور يقين، يا اطمينان، يا شهرت در ميان اهل محل، يا حداقل شهادت يك نفر عادل ثابت شود و در صورت شك، احرام بستن جايز نيست؛ مگر از طريق نذر كردن.

جایز نیست و اگر عرفا خسارتی وارد شده است باید جبران شود و اگر آبرویی رفته نیز اعاده شود.

تا جرم ثابت نشده نمیتوان اسم و تصویر را منتشر نمود و حتی بعد از ثبوت هم اگر جرم مخفی بوده، آشکار کردن آن جایز نیست .

مدعی اشتغال باید بدهکار بودن را ثابت کند و اصل بر عدم بدهکار بودن است.