طلاق دادن در حال حیض یا نفاس در سه صورت صحیح است:1ـ شوهر بعد از ازدواج مطلقاً با او نزدیکى نکرده باشد.2ـ باردار باشد.3ـ زن غایب باشد و مرد نتواند یا برایش مشکل باشد که پاک بودن زن را بفهمد.
در صورت ادامه عذر تا رمضان آینده تبدیل به فدیه میشود ولی اگر روزه برای خودش ضرر ندارد و فقط برای شیرخوار ضرر دارد قضا ساقط نمیشود.
اگر در ماه مبارك رمضان پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براى غسل وقت ندارد تيمّم كند و روزهاش صحيح است، امّا اگر براى هیچکدام از غسل و تيمّم وقت ندارد بايد بعداً غسل كند و روزه او نيز صحيح است.
اگر زني که از حيض يا نفاس پاکشده عمداً تا اذان صبح غسل نکند بنا بر احتياط واجب روزهاش باطل است و کفاره عمد دارد ولي اگر توانايي بر غسل ندارد يا وقت تنگ است تيمم نمايد، اما اگر از روي عمد نباشد روزهاش صحيح است.
بقای بر حیض نیز مانند بقای بر جنابت است و شامل قضای روزهی ماه رمضان نیز میشود.
احتیاط واجب آن است که روزهها را قضا کند، ولى کفّاره ندارد.
