مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وقوف در عرفات عبادت است و بايد با نيّت و قصد قربت همراه باشد. نيّت آن عبارت خاصی ندارد، همين مقدار كه در دل قصد كند كه در عرفات از ظهر تا غروب براى خدا توقّف مى‌كند كافى است.

هرگاه از روى عمد قبل از غروب آفتاب از عرفات كوچ كند و بازنگردد، گناه كرده و بايد يك شتر در منى (و احتیاطاً در روز عيد) قربانى كند (و اگر نتواند شتر قربانى كند، بايد هيجده روز روزه بگيرد) و درهرصورت حجش صحيح است و اگر قبل از غروب آفتاب دوباره به عرفات بازگردد و تا غروب در انجام‌ بماند و سپس كوچ كند، كفّاره‌اى بر او واجب نيست.

هرگاه قبل از غروب آفتاب كوچ كند، اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، درصورتی‌که يادش بيايد اگر امكان دارد بايد بازگردد و اگر مراجعت نكند گناهكار است و بنا بر احتياط كفّاره نيز دارد و اگر يادش نيامد چيزى بر او نيست.

ملاک رؤیت طلوع و غروب آفتاب از افق روی زمین است و نوری که روی بدنه هواپیما و مانند آن تابیده می‌شود برای کسانی که روی زمین هستند اعتباری ندارد.

منظور مقارن غروب است.

طبق آنچه مشهور است مطالعه هنگام غروب موجب ضعف بینایی می شود.‌

بلند بودن ماه و دير غروب كردن آن دليل بر اين نمی‌شود كه شب قبل شب اوّل ماه بوده است.

هم‌زمان با شروع اذان مغرب می‌توانید روزه خود را افطار نمایید.

بر حائض، سالخوردگان، مريض و مسافر مستحب است تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري کنند و بر غير این‌ها امساک بنا بر احتياط واجب، لازم است.