مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

حکم این مسئله شامل روزه کفاره نمی‌شود.

اگر هنگامی‌که مشغول خوردن غذا يا نوشيدن آب است بفهمد صبح شده، بايد آنچه را در دهان است بيرون آورد و اگر عمداً فروبرد روزه‌اش باطل است و كفّاره نيز دارد.

اگر شخص جنب عمداً تا اذان صبح غسل نكند بنا بر احتياط واجب روزه‌اش باطل است و کفاره عمد دارد، ولى اگر توانايى بر غسل ندارد يا وقت تنگ است تيمّم نمايد، امّا اگر از روى عمد نباشد روزه‌اش صحيح است.

هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده روزه‌اش صحيح است، خواه بداند پيش از اذان محتلم شده، يا بعدازآن و يا شك داشته باشد.

كسى كه می‌خواهد قضاى روزه ماه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان صبح محتلم شده، اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست بنا بر احتياط واجب روز ديگرى را روزه بگيرد، اگر وقت قضاى روزه تنگ است مثلاً پنج روز قضا به ذمّه دارد و پنج روز هم بيشتر به ماه رمضان باقى نمانده، همان روز را روزه بگيرد و روزه‌اش صحيح است.

در فرض سؤال بنا بر احتیاط واجب باید روزه را قضا کند ولی کفاره ندارد.

اگر می‌دانسته که وقت برای غسل یا تیمم ندارد احتیاط واجب آن است که قضا و کفاره بجا آورد ولی با توجه به اینکه اذان صبح را در ماه رمضان کمی زودتر از صبح می‌گویند می‌توان هنگام اذان به‌سرعت غسل کرد.

تیمم کردن کار ساده‌ای بوده و او می‌توانسته بر سنگ‌های بدنه سالن ترمینال تیمم کند بنابراین در فرض سؤال بنا بر احتیاط واجب قضای آن روز را بجا آورد.

درصورتی‌که شخص جنب موقعیت غسل نداشته و نمی‌دانسته در این موارد باید تیمم نماید، روزه او باطل است ولی بنا بر احتیاط واجب باید تا پایان روز از کارهایی که روزه را باطل می‌کند خودداری کند و بعداً قضای آن را بجا آورد ولی کفاره واجب نیست.

روزه صحیح است.

روزه او صحیح است.

در فرض سؤال تفاوتی ندارد.