مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در این نوع از ضمانت، ضامن متعهد بازپرداخت بدهی بدهکار خواهد شد و درواقع بدهی از ذمه بدهکار به ذمه ضامن منتقل می‌گردد و بدهکار اصلی در قبال پرداخت بدهی خود به طلبکار وظیفه‌ای ندارد.

اگر ضمانت به خواهش بدهكار صورت گرفته باشد هر وقت ضامن بدهى را داد مى‏تواند آن را از بدهكار سابق بگيرد.

در این نوع از ضمانت شخص ضامن ديگرى می‏شود، كه اگر بدهكار در دادن بدهى كوتاهى كرد، يا نتوانست آن را بپردازد، طلبكار طلب خود را از ضامن بگيرد.

بالغ و عاقل باشند و كسى آن‌ها را مجبور نكرده باشد و سفيه نباشند.

اشکالی ندارد.

شخص معرف ضامن است

داخل در عنوان ضمانت است.

در این مورد مکلف به پرداخت بدهی به نرخ روز (با در نظر گرفتن تورم متوسط اجناس) است.

در ضمانت بايد جنس و مقدار معيّن باشد و درصورتی‌که بدهی فرد متعدد است مشخص باشد که کدام بدهی مورد ضمانت قرارگرفته است، بنابراين اگر كسى از ديگرى یک‌صد كيلو گندم و یک‌صد تومان پول طلبكار باشد و كسى بگويد من ضامن يكى از دو طلب هستم و معيّن نكند صحيح نيست.

از ماترک برداشته می‌شود.

هرگاه ضامن در موقع ضمانت توانايى پرداختن بدهى را داشته باشد طلبكار نمى‏تواند ضمانت او را فسخ كند و طلب خود را از بدهكار اوّل مطالبه نمايد، حتی اگر ضامن در آن موقع فقير باشد ولى طلبكار اين مطلب را بداند و به ضامن شدن او راضى شود حقّ فسخ ندارد، مگر آنکه در قرارداد شرط کرده باشد كه هر وقت بخواهد بتواند ضمانت را فسخ كند.

آرى اعتبار دارد.