روزه وصال این است که انسان افطار نکند و روزه اول را به نیت روزه به‌روز دوم متصل کند که حرام است و در فرض سؤال تنها روزه‌ی روز اول او صحیح است.
واجب است که بر روی شکم نخوابد و اگر عمداً خوابید و جنب شد روزه‌اش باطل است و بنا بر احتیاط واجب باید کفاره عمد بدهد.
زنا کردن موجب بطلان اعتکاف است و مشروب خوردن بنابراحتیاط واجب موجب بطلان اعتکاف است.
در مورد تبرع اشکالی ندارد و آنچه اشکال دارد جایی است که به کمتر از قیمت به دیگری واگذار نماید.
درصورتی‌که یقین به اشتغال ذمه نداشته باشد مانعی ندارد.
در فرض سؤال، ممکن است.
هرگاه از روى فراموشى جماع كند و يا از روى اجبار به‌طوری‌که هيچ اختيارى نداشته باشد، روزه باطل نمی‌شود، ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد، يا اجبار برطرف شود، بايد فوراً ترك كند و الا روزه او باطل است.
روشن بودن آن لزومی ندارد و نوعی اسراف است مگر اینکه افرادی که روزه بر آن‌ها واجب نیست در آن محل رفت‌وآمد داشته باشند مشروط بر آنکه موجب تظاهر به روزه‌خواری افراد نشود.
درصورتی‌که قصد دارد براي مدت طولاني در آنجا سکونت داشته باشد (مثلاً یک سال يا بيشتر)، يا هفته‌ای حداقل سه روز به مدت دو سال يا بيشتر در آنجا باشد، آنجا در حکم وطن خواهد بود، روزه صحیح است و نيازي به‌قصد ده روز ندارد ولي اگر آنجا نمی‌ماند ولي در هفته حداقل سه روز رفت‌وآمد دارد و اين کار براي مدتي (حداقل دو ماه) ادامه دارد، روزه در آن محل و بين راه صحیح است.
اگر نذر روزه كند ولى روز آن را معیّن نسازد نمی‌تواند آن را در سفر به‌جا آورد، حتّی اگر نذر کند در سفر روزه بگیرد یا فلان روز را روزه بگیرد خواه در سفر باشد یا در حضر، این نذر هم اشکال دارد.
می‌تواند این سه روز را خارج از مسافت شرعی رفته و افطار کند و برگردد.
در فرض سؤال نمی‌تواند روزه مستحبي بگيرد.
