مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آنچه بیان کردید مجوز ترک روزه نیست ولی درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند.

حکم بلاد کبیره و غیر کبیره یکسان است: 1- اگر محلات آن، جزو تهران یا شهر مشابه آن محسوب شود در تمام اين شهر روزه کامل است.2- اگر محلات آن، جزو تهران یا شهر مشابه آن محسوب نشود چنانچه فاصله آن تا اولين خانه‌های شهر تهران یا شهر مشابه آن کمتر از 21.5 کيلومتر باشد در هر دو مکان و بين راه، روزه کامل است. ولي اگر بيشتر از اين مقدار فاصله داشته باشد درصورتی‌که کثير السفر باشد روزه کامل است وگرنه صحیح نمی‌باشد. حد ترخص يعني از وطن يا محل اقامتش به‌اندازه‌ای دور شود که صداي اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبينند.

هرگاه استفاده از شیر خشک برای تغذیه فرزند او مشکلی نداشته باشد باید روزه بگیرد.

در فرض سؤال، باید قضا کنند و یک کفاره بپردازند و کفاره تأخیر ندارد.

به‌قصد اقتباس از قرآن مانعی ندارد.‌

درصورتی‌که قصد او ریا نباشد اشکالی ندارد.

درصورتی‌که بیماری او در حدی باشد که اوقات نماز را تشخیص نمی‌دهد نه‌روزه بر او واجب است و نه کفاره.

وارسی واجب نیست.

در صورت ادامه عذر تا رمضان آینده تبدیل به فدیه می‌شود ولی اگر روزه برای خودش ضرر ندارد و فقط برای شیرخوار ضرر دارد قضا ساقط نمی‌شود.

قناعت به حكم حاكم شرع (از اين جهت كه حاكم شرع است، نه از آن جهت كه خبر عادل واحد است) در اين مسأله مشكل است.

احتیاط آن است که به روزه هایی که گرفته قناعت نکند و بعداً هرکدام از روزه نذر و قضا را با قصد معین انجام دهد.

دلیلی بر وجوب امساک وجود ندارد.