مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، روزه صحیح است اما مرتکب معصیت بزرگی شده است.

در فرض سؤال روزه باطل است.

پرداخت کفاره مجدد لازم نیست.

روزه او صحیح است.‌

روزه او صحیح است.

در فرض سؤال، می‌تواند نیت نذر کند، اگر بعد معلوم شود رمضان بوده روزه رمضان محسوب می‌شود.

در فرض سؤال، کفاره جمع ندارد و اگر روز معین باشد باید کفاره‌ی شکستن روزه قسم یا نذر را بدهد.

آری حکم مسافر دارد.

درصورتی‌که واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آن‌هم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت می‌توانند روزه نگیرند و هرگاه به‌واسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزه‏هايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر به‌واسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزه‌هایی را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیش‌آمده است.

اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد

اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد.

درصورتی‌که با توجه به معنای آن گفته باشد مرتد محسوب می‌شود و روزه‌اش نیز باطل است و باید توبه کند.‌