مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که مجبور باشد استفاده کند ولی بعداً روزه را قضا کند.

اگر سایر اعمال را می‌تواند باید انجام دهد و الا هرگاه هیچ‌یک از اين سه كار ممكن نشود هرچند «مُد» كه مى‏تواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هرچند روز كه می‌تواند به‌جا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفرالله» كافى است و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.

اگر غير از روزه ماه مبارك روزه ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر كرده كه روز معيّنى را روزه بگيرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نيّت نكند روزه‌اش باطل است، ولى اگر يادش برود و پيش از ظهر يادش بيايد مى‏تواند نيّت كند مشروط بر اینکه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد.

کفاره قبول نیست.

این کار جایز نیست و کفایت نمی‌کند.‌

می‌توانید به نانوایی‌های شهر مراجعه نمود.

در فرض سؤال اشکالى ندارد.

درصورتی‌که نمی‌داند عمدی بوده بگوید انشاء الله بدون عمد بوده است و فقط قضا کند.

برای بلاد شرقی مانند مثال مزبور حتماً رؤیت حاصل می‌شود و وجود موانع مشکلی در حلول ماه ایجاد نمی‌کند.

اگر چيزى را به‌زور در گلوى روزه‌دار بريزند، يا سر او را در آب فروبرند، روزه‌اش باطل نمی‌شود، ولى اگر مجبورش كنند كه خودش افطار كند، مثلاً به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر جانى يا مالى به تو می‌زنیم و او براى جلوگيرى از ضرر، غذا بخورد روزه‌اش باطل مى‏شود.

انجام این کار کراهت دارد.

در فرض سؤال فقط قضا دارد.