حکم تغییر نیت روزه مستحبی به قضا بعد از اذان ظهر
اگر فردی روزه مستحبی گرفته باشد و بعد از اذان متوجه شود، روزه قضا دارد، آیا میتواند نیت خود را به قضا تغییر بدهد؟
هرگاه قبل از ظهر یادش آمده بود امکان داشت اما در چنین شرایطی صحیح نیست.
هرگاه قبل از ظهر یادش آمده بود امکان داشت اما در چنین شرایطی صحیح نیست.
مسواک کردن در حال روزه، مانعي ندارد. ولي اگر رطوبت پيدا کند و مسواک را بيرون آورده و به دهان بازگرداند و رطوبت آن در آب دهان از بين نرود و فرورود، جايز نيست (مگر اینکه آن را بيرون بريزد) و درصورتیکه با خمیردندان مسواک کند، بايد دهان را بعدازآن کاملاً بشويد.
اگر مد طعام را انتخاب کند میتواند روزه مستحب بجا بیاورد و الا بنا بر احتیاط واجب نمیتواند روزه مستحب بگیرد. در ضمن همینکه نیت کند مد طعام را پرداخت کند کافی است.
درصورتیکه واقعاً روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد (آنهم به تصدیق اطباء حاذق و متدین)، در این صورت میتوانند روزه نگیرند و روزه ماه مبارک رمضان واجب است و در تکاليف واجب، رضايت و عدم رضايت ايشان شرط نيست و فرد بايد طبق تکليف خود عمل کند و روزه بگيرد.
بايد قبل از شروع اذان، از مبطلات روزه ازجمله خوردن و آشاميدن دست کشيد ولي اگر بدون اطلاع از شروع اذان و يا از روي ندانستن حکم، ادامه داده است درصورتیکه تا پيش از پايان اذان خوردن و آشاميدن را ترک کرده، استثنائا روزه این روز صحيح است.
واجب است آن قضا كند و اگر تا قبل از ماه رمضان سال بعد بهجا نیاورد باید کفارهی تأخیر بدهد.
اگر واقعاً در تقلیدش درست عمل کرده بوده است نسبت به گذشته وظیفهای ندارد.
دختران با تمام شدن نه سال قمري (8 سال و 8 ماه و 25 روز شمسي) بالغ میشوند، ولي چنانچه قادر بر انجام برخي از تکاليف مثل روزه نباشند، انجام آن براي آنها واجب نيست؛ و اگر تا ماه رمضان سال بعد قادر بر قضاي آنهم نباشند، قضا نيز ندارد، ولي براي هرروز بايد فقيري را سير کنند.
خوردن و آشاميدن از روي سهو و فراموشي روزه (چه مستحب و چه واجب) را باطل نمیکند.
روزه گرفتن در تمام ماه رجب و شعبان مستحب است و اگر نتواند قسمتى از آن را روزه بگيرد، هرچند يك روز باشد.
هرگاه روزهدار بعدازظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند.
ريختن دوا در چشم کراهت دارد؛ امّا اگر یقین دارد به فضای حلق میرسد و فرو میرود برای روزه اشکال دارد.