اگر از روى سهو و فراموشى سعی را ترك كند، بايد هر وقت يادش آمد برگردد و آن را به‌جا آورد؛ هرچند بعد از ماه ذی‌الحجه باشد و اگر برگشتن براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد تا براى او به‌جا آورد؛ و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست. همچنين است در عمره مفرده.
اگر سهواً سعی را يك دور يا كمتر يا بيشتر اضافه كند و بعد به خاطرش بيايد اعتنا نمى‌كند و سعى او صحيح است و نيازى نيست كه مقدار زيادى را تا هفت دور تمام كند؛ بلكه احتياط در ترك اين كار است.
اگر سعى را سهواً از مروه شروع كند، هر وقت فهميد بايد اعاده نمايد و درصورتی‌که در بين سعى بفهمد، چنانچه آن دور را كه از مروه شروع كرده ناديده بگيرد و بقيّه را تكميل كند تا این‌که هفت دور به مروه خاتمه يابد، سعى او صحيح است.
در فرض سؤال اعاده لازم است و حکم معذور را ندارد.
در فرض سوال بیتوته در منی صحیح بوده است.
درصورتی‌که مطمئن بوده با مراقبت لازم جلوگیری می‌شود و اتفاقاً وارد حلق شده است روزه باطل نیست.
حکم سلام بیجا را دارد و نماز صحیح ولی سجده سهو دارد.
اگر انجام مبطل به‌گونه‌ای باشد که صورت نماز به هم بخورد باید نماز را دوباره بخواند هرچند سهوی باشد.
نمازهای سابق صحیح است ولی بعدازاین مراعات نمایید.
الف : سجده سهو را به نیت مافی الذمه انجام دهید.ب : نیت مافی الذمه کافی است.
