مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

زنى که مایل نیست با شوهرش زندگى کند، و بیم آن مى رود که ادامه همسرى آنها باعث گناه شود مى تواند مهر خود یا مال دیگرى را به او ببخشد که طلاقش دهد، این را طلاق خلع گویند.

بنابر احتیاط واجب باید از کارهایی که بر او حرام بود، مثل توقّف در مسجد و مسّ خطّ قرآن اجتناب نماید؛ مگر طلاق و نزدیکی با همسر که قبل از غسل جایز است(هر چند در مورد نزدیکی، احتیاط مستحب ترک آن می باشد).

هرگاه از دادگاه اجازه طلاق گرفته و مطابق موازین بوده نمی شود آن را به هم زد.

اين طلاق مى تواند به صورت خلعى انجام شود.

ازدواج دوّم زن، باطل است و وطى به شبهه بوده و همچنين زن بايد عدّه وفات را نگه دارد و به هر حال احتياط اين است كه بعد از نگه داشتن عدّه وفات، از نو صيغه عقد را بخواند ولى حرام ابدى نيست چون شوهر مرده بوده و زن شوهردار نبوده و در عدّه هم نبوده چون خبر فوت به او نرسيده بود.

هرگاه مرد از همسرش مالى بگيرد و با او مصالحه كند كه بعد از طلاق به او رجوع نكند، يا حقّ رجوع نداشته باشد، حقّ رجوع از بين نمى رود.

در طلاق خلع زن می تواند به بذل خود رجوع کند و طلاق رجعی شود و بعد از آن اگر مرد مایل به رجوع باشد می تواند رجوع کند و اگر رجوعی از طرفین در دوران عده حاصل نشود زن از آن مرد جدا شده و می تواند به صورت نامحرم در آن خانه با بچه هایش زندگی کند.

طلاق خلع او جایز است و زن حق رجوع به بذل را ندارد.

طلاق خلع بدون بذل مال از ناحیه زن صحیح نیست.

طلاق مذکور اشکال دارد و باید از نو خوانده شود.

راهی وجود ندارد.

مادامى که وقوع طلاق مشکوک است در حکم زوجه اوست.