هرگاه دست شخصی بيش از حدّ معمول بزرگ يا كوچك باشد اعتبارى به آن نيست، بلكه بايد ببيند افراد معمولى چه اندازه از صورت خود را مى شويند، او هم همان مقدار را بشويد، همچنين كسى كه رستنگاه موى او بسيار بالا يا بسيار پايين است مطابق افراد معمولى صورت خود را مى شويد.
نسبت به نمازهایی که با چنین وضویی خوانده اید می توانید به یکی از مراجع مشهور که این روش مسح را قبول دارد رجوع نمایید.
منظور آن است که اگر از روی یکی از انگشان پا به غیراز انگشت کوچک تا برآمدگی پا هر چند با یکی از انگشتان دست مسح شود کافی است.
وضوگرفتن از نهرهاى بزرگ و كوچك جايز است، هرچند انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند، امّا اگر صاحب آنها از وضوگرفتن صريحاً نهى كند احتياط واجب ترك است و اگر مجراى نهر را بدون اجازه صاحبش تغيير داده اند، احتياط واجب آن است كه از آن وضو نگيرند.
در وضو انگشتان دست بايد از لاک پاک شود، ولي در انگشتان پا اگر يک انگشت خالي از لاک باشد (غير از انگشت کوچک) و بر روي آن مسح بکشند صحيح است.
اگر مانع بسيار کوچک باشد (به اندازه دو ميليمتر) وضو صحيح است و الا بايد مانع را برطرف کنند و دوباره وضو بگيرند و نمازي که خوانده اند را دوباره بخوانند.
اگر مانع بسيار کوچک باشد (به اندازه دو ميليمتر) غسل صحيح است و الا بايد مانع را برطرف کنند و همان قسمت را به نيت غسل زير آب بگيرند (نياز به تکرار غسل نيست) و نمازهايي که در اين مدت خوانده اند را قضا نمايند.
