مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در مواردى كه اين اعمال را مقدّم مى‌دارد احتياط واجب آن است كه محرم به احرام حج شود، سپس آن‌ها را انجام دهد.

اگر به گمان این‌که لاغر است خريدارى كند و بعد معلوم شود چاق است كفايت مى‌كند؛ خواه قبل از ذبح باشد، يا بعد از ذبح.

لازم است سنگ را با دست پرتاب كند و با وسيله ديگرى (مانند تير كمان يا قلاب‌سنگ) کفایت نمی‌کند.

با توجّه به جهات مختلف در حال حاضر مخيّر بين ذبح در قربانگاه‌های موجود، كه همه در خارج از منى است و ذبح در وطن مى‌باشند و اين حكم تا زمانى است كه گوشت‌ها ـ مانند سال‌های اخير ـ به خارج منتقل گرديده و مصرف شود، مگر اين‌كه اطمينان داشته باشند كه قربانى بدون عيب و نقص و واجد شرايط است و گوشت آن مصرف مى‌شود كه در اين صورت ذبح در منى را مقدّم بدارند.توضيح این‌که: سابقاً گوشت‌ها در مني از بين مي¬رفت و لذا مي¬گفتيم ذبح در انجام‌ جايز نيست، ولي در حال حاضر که گوشت‌ها بسته¬بندي مي¬شود عيب ديگري به وجود آمده که تمام قربانگاه¬ها خارج از مني هستند و بعضي از قربانی‌ها شرايط لازم را ندارند؛ و از طرفي مصارف گوشت قرباني در محل، همه صرف شيعيان مي¬شود و قرباني¬ها داراي شرايط لازم هستند. بنابراين هرکدام اولويتي دارد، لذا مخيرند؛ و چنانچه در محل، قرباني مي¬کنند، بايد هماهنگ شود که مطابق عيد قربان در عربستان ذبح کنند ولي چون تأخیر قرباني را در حال اختيار تا سه روز اجازه مي¬دهيم مي¬توانند مطابق عيد قربان در محل نيز ذبح کنند و براي خروج از احرام بايد به او اطّلاع دهند (اين حکم تکليفي است نه وضعي). مگر در جایی که امکان اطّلاع نباشد که اگر پول آن را کنار بگذارند کافي است.

اوّل بنا بر احتیاط واجب بايد محرم به احرام حج شود سپس آن اعمال را بجا آورد و تجديد تلبيه و اعاده سعى بعد از انجام‌ آن اعمال لازم نيست.

مستحب است قربانى را سه قسمت كند: یک‌سوّم آن را براى خود بردارد و یک‌سوّم را درراه خدا به نيازمندان صدقه دهد و یک‌سوّم را به دوستان و مؤمنان هديه نمايد. البتّه لازم نيست تقسيم به سه قسمت به‌طور مساوى باشد، ولى دادن بخشى از آن به فقير واجب است، امّا خوردن چيزى از آن واجب نيست؛ هرچند موافق احتياط است.

وضو داشتن به هنگام رمى واجب نيست، بلكه اگر شخصى غسل واجبى بر عهده داشته باشد مى‌تواند قبل از انجام‌ غسل رمى جمرات كند. حتّى اگر خود سنگ‌ها هم پاك نباشد ضررى به رمى نمى‌زند. هرچند بهتر رعايت همه اين امور است.

حج او صحيح است؛ ولى اگر قربانى در منى از بين مى‌رود و قابل‌استفاده نيست، بايد پول آن را كنار بگذارد و در ماه ذی‌الحجه همان سال و اگر نتوانست در سال بعد در ايّام تشريق (دهم و يازدهم و دوازدهم ذی‌الحجه) در شهر خودش قربانى كند

بهترين راه صرف فقراى شيعه ساكن در آنجاست.

گوشت قربانى را به همه فقراى مسلمين، اعم از شيعه و اهل سنّت مى‌توان داد؛ ولى دادن به غیرمسلمانان و ناصبی‌ها (آن‌ها كه با ائمّه: عداوت دارند) اشكال دارد.

رمى كردن در شب جايز نيست، مگر براى زنان و بيماران و كسانى كه از ازدحام در روز مى‌ترسند، يا كسانى كه روزها گرفتار كار حجاج هستند و توانايى رمى در روز را ندارند. در اين صورت فرقى نمى‌كند كه شب قبل رمى كنند، يا شب بعدازآن.

استفاده از وسايل ماشينى براى ذبح حيوانات مانعى ندارد؛ ولى بايد شرايط شرعيّه ذبح، مانند روبه‌قبله بودن، بسم‌الله گفتن و غير آن رعايت شود (چنان‌که در رساله توضيح المسائل، مسئله 2223، شرح داده‌ايم).