كسانى كه به خاطر عذرى (مانند پيرى، ترس از عادت ماهانه، بيمارى و مانند آن) طواف زيارت و نساء را قبل از وقوف به عرفات انجام داده‌اند، بوى خوش و همسر بر آن‌ها حلال نمى‌شود، بلكه تمام محرمات احرام بعد از حلق يا تقصير بر چنين افرادى حلال مى‌گردد.
حداقل قربانى يك گوسفند است و هر چه بيشتر ذبح كند بهتر است. در روايتى آمده است كه: «رسول خدا 9 در يك سفر حج صد شتر همراه آوردند. شصت‌وشش شتر را براى خود و بقيّه را براى حضرت على 7 قربانى كردند».
حاجى مخيّر است نماز را در محلی كه ثواب فراوانى دارد (مانند روضه مطهره مسجدالنبی)، امّا مجبور است بر فرش سجده كند بجا آورد، يا درجایی كه ثواب كمترى دارد، ولى مى‌تواند بر سنگ سجده نمايد.
ضررى به حج و نيابتش نمى‌زند؛ ولى احتياط آن است كه در صورت امكان احرام حج ببندد و از مکه خارج شود؛ امّا اگر احرام برايش موجب عسر و حرج است، لازم نيست.
حاجى مى‌تواند بعد از اعمال منى بلافاصله در همان روز عيد قربان به مکه برود و اعمال بالا را انجام دهد و بهتر است كه از روز يازدهم تأخیر نيندازد و اگر تأخیر انداخت از روز سيزدهم نگذرد، ولى تا آخر ماه ذی‌الحجه نيز مى‌تواند اين اعمال را انجام دهد؛ هرچند احتياط مستحب عدم تأخیر از روز سيزدهم است.
انجام دادن اعمال مکه (طوافین و سعى) براى غیر داراى عذر در شب دوازدهم بلکه در شب یازدهم بعد از نیمه‌شب نیز جایز است.
اگر طواف نساء انجام شده و تنها نماز آن اشکال داشته و خواندن نماز طواف نساء پشت مقام توسط خودش یا نایب او ممکن نیست همین جا دو رکعت نماز به نیت نماز طواف نساء بخواند.
اين حكم مخصوص مسافر است، ولى ديگران بر اساس قانون اوّلى هرروزى بخواهند مى‌توانند به‌قصد حاجت روزه‌بگیرند.
هرگاه شخصى كه احرام عمره بسته، به سبب عذرى دیرهنگام وارد مکه شود، به‌طوری‌که اگر بخواهد عمره به‌جا آورد وقت وقوف به عرفات مى‌گذرد، يا مى‌ترسد كه وقت آن بگذرد، چنين شخصى بايد از حج تمتّع (عمره تمتع) به حج افراد عدول كند و با همان احرام عمره تمتّع كه عدول به اِفراد كرده به عرفات برود و مثل ساير حجاج تمام اعمال حج را به‌جز قربانى كه بر او واجب نيست انجام دهد؛ و به‌این‌ترتیب حج او كامل مى‌شود و پس از بجا آوردن اعمال حج، عمره مفرده بجا آورد و حج او صحيح است و كفايت از حجةالاسلام مى‌كند.
