نجس بودن چيزى از سه‌راه ثابت می‌شود: اوّل آن‌که انسان يقين پيدا كند، ولى گمان حتّى گمان قوى كافى نيست؛ بنابراين، غذا خوردن در بعضى از اماكن عمومی که گاه انسان گمان قوى به نجس بودن آن‌ها دارد جايز است، مگر آنكه يقين به نجاست پيدا كند. دوم آن‌که «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست (مانند صاحب‌خانه و فروشنده و خدمتكار) خبر دهد كه آن چيز نجس است. سوم دو نفر عادل و يا حتّى يك نفر گواهى دهد.
هرگاه دو نفر عادل، يا يك نفر، از پاك شدن چيز نجسى خبر دهند شهادت آن‌ها قبول است، همچنين اگر «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى را در اختيار دارد بگويد پاک‌شده است، يا بدانيم مسلمانى آن را آب‌کشیده، ولى نمىدانيم درست آب‌کشیده يا نه پاك است.
استبراء عمل مستحبی است كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مىدهند، به‌این‌ترتیب كه چند مرتبه از بيخ آلت تا بالا دست مىكشند و قسمت بالا را چند مرتبه فشار مىدهند تا باقيمانده قطرات بول خارج شود، امّا استبراء از منى آن است كه بعد از خروج منى بول كنند تا ذرات باقی‌مانده خارج شود.
اشیاى چرمى، خواه از ذبح اسلامی باشد یا ذبح غیر اسلامى، پاک و خریدوفروش آنجایز است؛ ولى گوشت و اجزاى خوردنى باید حتماً ذبح اسلامی شود.
درصورتی‌که ضرورت شدیدی باشد به‌شرط اینکه جذب بدن و موجب مستی ولو به‌صورت خفیف نشود اشکالی ندارد. البته برای وضو و نماز باید تطهیر شود.
شرعاً مانعی ندارد ولی سزاوار است پرهیز شود. البته برای وضو و نماز باید تطهیر شود.
مواد غذايى و دارويى و امثال آن، كه از كشورهاى غير اسلامى مىآورند اگر نجس بودن آن‌ها قطعى نباشد معامله آن‌ها اشكالى ندارد، مثل اينكه احتمال دهيم شير و پنير و روغن را به‌وسیله دستگاه مى گيرند.
کفر محسوب نمی شود ولی جایز نیست و باید از آن پرهیز کنند.
درصورتی‌که منکر ضروریات دین اسلام نباشند پاک هستند.
الف- خیر، نجس نمی‌شود.ب- همین‌قدر که بگویید این سطح شیب دارد گرچه خیلی ناچیز باشد.
اشکالى ندارد، مگر اینکه بیم انتقال بیمارى برود.
هرگاه آب انگور به‌خودی‌خود جوش آيد (جوش آمدنى كه معمولاً مقدمه شراب شدن است) نجس و حرام است، ولى اگر با حرارت آتش يا غير آن به جوش آيد نجس نيست، ولى خوردنش حرام است. همچنين آب خرما و مويز و كشمش، بنا بر احتياط واجب.
