درصورتی‌که مادرتان وصیتی ننموده تمام اموال باید مطابق قانون ارث بین ورثه تقسیم گردد ولی اگر وراث همه اجازه بدهند و کبیر باشند کار شما مانعی ندارد و اگر وصیت کرده مطابق وصیتش باید عمل کنید.
آری؛ می‌توانند به‌عنوان ارث تقسیم کنند و می‌توانند در صورت رضایت همه ورثه برای میت کسی را به حج بفرستند مشروط بر اینکه سهم صغیر را بپردازند.
هرگاه كسى چيزى را وقف كند از ملك او خارج می‌شود. نه او و نه ديگران نمىتوانند آن را بفروشند، يا ببخشند و هیچ‌کس از آن ارث نمىبرد.
اين وصیت به انضمام ساير وصاياى ميّت، فقط در مورد ثلث اموال وى اثر دارد و دوسوم ديگر مطابق قانون ارث در ميان ورثه تقسيم می‌شود.
در مورد حوزه‌های علمیّه و افراد باتقوایى که در این حوزه‌ها به امر تدریس و تبلیغ و ارشاد خلق و امربه‌معروف و نهى از منکر اشتغال دارند مصرف کنید. در حدیث آمده: «وما اعمال البرّ کلّها و الجهاد فى سبیل الله، عند الامر بالمعروف والنهى عن المنکر، الا کنفثه فى بحر لجّى; تمام اعمال نیک و حتّى جهاد در راه خدا در برابر امربه‌معروف و نهى از منکر مانند آب دهان در برابر دریاى عمیق است».
بهتر است تمام ورثه توافق بر عمل به این وصیت کنند ولی اگر توافق نداشتند آن دو محل را می‌فروشند و خانه مناسبی از ثلث برای سکونت مادر تهیه می‌کنند و بقیه را تقسیم می‌کنند.
تعیین وصى مفهومش تعیین ثلث نیست، مگر اینکه در بعضى از مناطق، تعیین وصى به معناى وصیت به ثلث باشد در این صورت باید به آن عمل کرد.
جز تجهیزات لازمه میّت حقّى ندارد.
وصیت تنها در ثلث اموال صحیح است و بقیه آن را به حاکم شرع تحویل می‌دهند.
با توجه به اینکه نوعی وصیت است درصورتی‌که به همراه بقیه وصایا کمتر یا به‌اندازه ثلث اموال باشد به بدهکار تعلق دارد.
اگر این صلح را به‌عنوان بعد از مرگ سفارش کرده، وصیت محسوب می‌شود و فقط در یک‌سوم اموالش مؤثر است؛ و اگر صلح قطعى در حال حیات کرده و تحویل داده، کسى در آن حقّى ندارد; زیرا انسان تا زنده است حقّ تصمیم‌گیری در اموال خود را دارد.
